Ήρθε λοιπόν και η ώρα για του Mencea να κυκλοφορήσουν ένα ακόμα εκπληκτικό δίσκο υπό τον τίτλο “Pyrophoric”. Ο πολύ καλός μου φίλος, Κώστας Αλατάς, μιλάει στο Greekrebels.gr για το νέο δίσκο της μπάντας και όλα τα θέματα γύρω από αυτήν.
Γεια χαρά Κώστα και συγχαρητήρια για το νέο δισκογραφικό πόνημα των Mencea. Είναι πραγματικά εκπληκτικό. Πως αισθάνεστε τώρα που κυκλοφόρησε;
Το πρώτο συναίσθημα που μου έρχεται στο μυαλό όταν μου κάνουν αυτή την ερώτηση είναι ανακούφιση και αυτό γιατί έχει πάψει πλέον να αποτελεί η ακρόαση του “Pyrophoric” δική μας πολυτέλεια και μέχρι να ξαναμπούμε στο studio για την επόμενη δισκογραφική μας δουλειά δεν χρειάζεται να ξαναπαντήσω στην ερώτηση «πότε θα κυκλοφορήσει τελικά το νέο σας album;». Χαίρομαι που σου άρεσε. Κι εγώ παρά τις τόσες ακροάσεις το απολαμβάνω όλο και περισσότερο.
Τι είδους σχόλια έχετε λάβει μέχρι στιγμής τόσο από το διεθνή Τύπο όσο και από φίλους της μπάντας που το έχουν ακούσει;
Τα σχόλια για τους Mencea σε ένα ικανοποιητικό ποσοστό ήταν θετικά. Οι φίλοι, αν εννοείς οι κοντινοί άνθρωποι, της μπάντας πάντα θα έχουν έναν καλό λόγο να σου πουν, όχι επειδή δεν θέλουν να σε προσβάλουν ή να σε στεναχωρήσουν, απλά είναι θετικά προδιατεθειμένοι. Από τον Τύπο δεν έχουμε παράπονο. Εκτιμάται αυτό που κάνουμε, αναγνωρίζονται τα δυνατά στοιχεία της μπάντας και το κυριότερο αναφέρουν ότι αυτό που κάνουμε μπορεί να έχει κάποια εξέλιξη. Δεν αγχωνόμαστε τόσο για τις κριτικές. Έχουμε εμπιστοσύνη στο υλικό μας και το “Pyrophoric” έχει δουλευτεί σε τέτοιο βαθμό που κατά τη γνώμη μου και ανεξαρτήτως γούστου δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η ποιότητά του.
Τι μεσολάβησε για την μπάντα στο διάστημα ανάμεσα στα δυο άλμπουμ;
Από τη κυκλοφορία του “Dark Matter, Energy Noir” το 2008 μέχρι να μπούμε στο studio για την ηχογράφηση του “Pyrophoric” τον Δεκέμβριο του 2009 μεσολάβησαν αρκετές πρόβες και πραγματοποιήσαμε τις πρώτες μας ζωντανές εμφανίσεις, κυρίως στο εξωτερικό, όπως με τους 3 Inches Of Blood και Chthonic στο Λονδίνο, με τους Enslaved στο Βερολίνο, σε festival όπως το Inferno στη Νορβηγία και το Hammerfest στην Ουαλία και διάφορες άλλες. Η σύνθεση των τραγουδιών και η ηχογράφηση του “Pyrophoric” ολοκληρώθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα και το γεγονός ότι κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά δεν σημαίνει ότι δουλεύαμε συνεχώς πάνω σε αυτό αν και ομολογώ ότι ξεφύγαμε αρκετά από το χρονοδιάγραμμα που είχαμε ορίσει εξαρχής. Ο Στάμος και ο Βαγγέλης που πραγματοποίησαν τη μίξη του album έχουν έναν συγκεκριμένο τρόπο να δουλεύουν μιας και μετά από κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αποστασιοποιούνται από αυτό γιατί δεν θέλουν «καούν» από τις πολλές ακροάσεις, αφήνοντάς το να αναπνεύσει και επιστρέφουν ανανεωμένοι έχοντας συνήθως εκπληκτικές ιδέες. Το ίδιο συνέβη και αυτή τη φορά.
Πλέον στις τάξεις της μπάντας υπάρχουν δυο νέα μέλη. Θα ήθελες να μας τα συστήσεις και να μας πεις δυο λόγια για αυτούς.
Θεωρώ ότι ήμασταν τυχεροί σε ότι αφορά τα νέα μέλη και προσπαθώ να είμαι θετικός όταν προκύπτουν τέτοιες καταστάσεις γιατί το βλέπω ως μία ευκαιρία να βρούμε κάποιον που όχι απλά θα αναπληρώσει το κενό αλλά θα καταφέρει να μας πάει στο επόμενο επίπεδο. Όταν ο Ανδρέας μας ανακοίνωσε ότι ήθελε να αποχωρήσει από τη μπάντα, ο Γιώργος Μπόκος, πρώην μέλος των Rotting Christ, μας μίλησε για έναν φίλο του που πιθανότατα να ταίριαζε στους Mencea. Να σου πω την αλήθεια από ένα rough demo που άκουσα δεν είχα ενθουσιαστεί αλλά όταν ήρθε ο Βλάσης στη πρώτη μας πρόβα και τον άκουσα να τραγουδάει, έχοντας μάθει τους στίχους απέξω σιγουρεύτηκα ότι αυτός είναι ο ιδανικός τραγουδιστής των Mencea. Ο Bert από την άλλη ήταν μία επιλογή του Randy Black (Annihilator, Primal Fear) και τον φέραμε στην Ελλάδα λίγες μέρες πριν την εμφάνισή μας στο Rocking Athens μιας και ο Νίκος θα παρουσιαζόταν φαντάρος και πήρε το βάπτισμα του πυρός παίζοντας κάτω από τους Heaven And Hell, Testament, Gojira κτλ. Η συγκεκριμένη εμφάνιση βέβαια δεν ήταν ότι καλύτερο για μας για διάφορους λόγους αλλά τουλάχιστον η συνεργασία μας στο “Pyrophoric” ήταν εκπληκτική και πιστεύω να συνεχιστεί το ίδιο πετυχημένα.
Ακούγοντας τώρα το νέο σας δίσκο, ποιες διαφορές παρατηρείς σε σχέση με τον προκάτοχο του;
Είναι πιο ώριμο, τα τραγούδια «αναπνέουν» περισσότερο, υπάρχει έντονη αίσθηση του groove και το γεγονός ότι τα τραγούδια κατά ένα μεγάλο ποσοστό έχουν παραμείνει πιστά στην βασική ιδέα που είχαμε γι’ αυτά τα κάνουν πιο άμεσα όπως επίσης ότι λειτουργήσαμε πιο αφαιρετικά αυτή τη φορά. Τα στοιχεία που μας ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες μπάντες είναι πιο διακριτά πλέον και συγκριτικά με το “Dark Matter, Energy Noir” αρκετοί μας λένε ότι ακουγόμαστε πιο σκοτεινοί. Θεωρώ ότι είχαμε μια φυσιολογική εξέλιξη όπως κάθε μπάντα πρέπει να έχει από δίσκο σε δίσκο.
Τι σας έκανε να ονομάσετε το δίσκο “Pyrophoric”; Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα πίσω από τον τίτλο; Στιχουργικά με τι καταπιάνεται ο δίσκος αυτή τη φορά;
Τον τίτλο τον αποφασίσαμε αφού είχαν ολοκληρωθεί οι ηχογραφήσεις διαβάζοντας ξανά τους στίχους. Θα μπορούσες να πεις ότι το “Pyrophoric” είναι το «φωτεινό» μας album, όσο κι αν αυτό δεν αντικατοπτρίζεται στη μουσική μας και να φαντάζει το ίδιο ειρωνικό όσο και ο Σατανάς να χαρακτηρίζεται από πολλούς ως Εωσφόρος από τη στιγμή που φέρει το έρεβος. Δεν κρύβεται κάποιο συγκεκριμένο concept από πίσω όσο και αν οι τίτλοι των τραγουδιών προμηνύουν κάτι τέτοιο και ο συσχετισμός με τον μύθο του Προμηθέα του Πυρφόρου και τον Επαναστατημένο Άνθρωπο είναι απλά συμβολική. Τους στίχους τους έχει γράψει ο Βλάσης και κατά μία γενική έννοια κινούνται στο τρίπτυχο Satan-Cthulhu-Science Fiction.
Υπεύθυνος για την μουσική και τους στίχους στην μπάντα ποιος είναι; Πως δουλεύεται;
Η μπάντα τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι χωρισμένη στα δύο, με τους Στάμο, Βαγγέλη και Bert στο Βερολίνο και εμένα με τον Βλάση στην Αθήνα. Ποτέ δεν ήμασταν η μπάντα που θα κάτσει να τζαμάρει στο studio κάποιες ιδέες από τις οποίες θα προκύψουν νέα τραγούδια. Ο βασικός κορμός του δίσκου προέρχεται από τους κιθαρίστες της μπάντας, οι οποίοι μας στέλνουν τις πρώτες ιδέες και τα πρώτα email που ανταλλάσσουμε διαμορφώνουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό τη τελική μορφή των τραγουδιών και ο Βλάσης αναλαμβάνει τις μελωδικές γραμμές των φωνητικών και σε ένα αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα έχουμε το μεγαλύτερο μέρος του album έτοιμο. Πριν μπούμε στο studio είχαμε κάνει κάποιου είδους προπαραγωγή ώστε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων να αποφύγουμε τις όποιες αντιξοότητες. Όπως σου αναφέρω και στην προηγούμενη ερώτηση τους στίχους τους ανέλαβε ο Βλάσης αν και για ένα-δύο τραγούδια καθίσαμε όλοι μαζί και γράψαμε μερικούς και τους ηχογραφούσαμε αμέσως μετά.
Η όλη διαδικασία ηχογράφησης, μίξης και παραγωγής του δίσκου που έγινε και πόσο καιρό σας πήρε;
Μπήκαμε στα Zero Gravity studios στα τέλη Δεκεμβρίου του 2009 και μέσα σε μια εβδομάδα ηχογραφήσαμε τα τύμπανα και τα φωνητικά και στη συνέχεια δουλέψαμε στα 210 Studios που έχουν ο Στάμος και ο Βαγγέλης στο Βερολίνο. Οι ηχογραφήσεις ολοκληρώθηκαν πολύ γρήγορα απλά στη συνέχεια προέκυψαν κάποια άλλα projects για τα παιδιά και επαγγελματικές υποχρεώσεις και δυστυχώς κάποια αναπάντεχα προσωπικά προβλήματα που μας κράτησαν λιγάκι πίσω. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα επαναληφθεί αυτό.
Την παραγωγή την επιμελήθηκαν οι κιθαρίστες της μπάντας οι οποίοι αναμφισβήτητα έκαναν εκπληκτική δουλειά. Είχατε σκεφτεί αρχικά να δουλέψετε με κάποιο παραγωγό ή ήταν επιλογή σας εξ αρχής αυτή η κίνηση;
Όλοι στη μπάντα έχουμε σχέση με την ηχοληψία και ειδικά ο Στάμος με τον Βαγγέλη που δουλεύουν χρόνια σε επαγγελματικό επίπεδο όπως επίσης και ο Βλάσης που έχει ο δικό του studio εδώ στην Αθήνα. Είχαμε συμφωνήσει εξαρχής ότι την παραγωγή, τη μίξη και το mastering θα τα αναλάβουν οι δυο τους. Ακόμα και στο “Dark Matter, Energy Noir” που τη μίξη την είχε αναλάβει ο Daniel Bergstand, ο Στάμος ήταν παρών στα Dug Out Studios μιας και ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα απ’όλους πως πρέπει να ακούγονται οι Mencea. Στο μέλλον δεν ξέρουμε τι μπορεί να προκύψει. Υπήρχαν στιγμές στο studio που με τον Βλάση αστειευόμασταν και λέγαμε να φωνάξουμε τον Devin Townsend να αναλάβει την παραγωγή στα φωνητικά αλλά ποτέ δεν έχουμε συζητήσει σοβαρά κάποιο τέτοιο ενδεχόμενο.
Όσον αφορά το εικαστικό κομμάτι του δίσκου, ποιος ήταν υπεύθυνος;
Το εξώφυλλο μας ταλαιπώρησε πολύ. Γενικά όσο γρήγοροι είμαστε σε θέματα που αφορούν τη μουσική αυτή καθαυτή τόσο αργόστροφοι είμαστε σε όλα τα υπόλοιπα όπως η εικόνα της μπάντας, φωτογραφήσεις, εξώφυλλα κτλ. Την βασική ιδέα την είχαμε στο μυαλό μας από τη στιγμή που είχαμε βρει τον τίτλο του άλμπουμ και θέλαμε από την αρχή το εξώφυλλο να το αναλάβει ο Αχιλλέας Γκατσόπουλος, ο οποίος είναι στενός φίλος της μπάντας και έχουμε συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν.
Βλέψεις για εμφανίσεις υπάρχουν; Εάν ναι, πότε;
Οι συναυλίες αποτελούν σημαντικότατο παράγοντα για μας αλλά έχουμε αποφασίσει οι επόμενες που θα πραγματοποιήσουμε να ικανοποιούν τόσο εμάς όσο και τους φίλους της μπάντας που έρθουν να μας δουν. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε να ανακοινώσουμε κάτι επίσημα.
Στο παρελθόν έχετε μοιραστεί την σκηνή με μεγάλα ονόματα. Ποια θεωρείς εσύ ως την σημαντικότερη για εσένα;
Μη νομίζεις, δεν μας συγκινούν και πολύ αυτές οι λεπτομέρειες. Για κάποιους ίσως να σημαίνει κάτι ότι έπαιξαν με τους Iron Maiden και κι ας χρειάζεται να ψάχνεις με τον μεγεθυντικό φακό για να βρεις το όνομά τους στην αφίσα αλλά για μας παίζει ρόλο η ουσία και τι έχει να σου προσφέρει η κάθε συναυλία. Αν με ρωτάς ως οπαδό είναι διαφορετικό. Σίγουρα το να βρίσκεσαι πάνω σε ένα σανίδι που λίγες ώρες μετά θα πατήσει το πόδι του ο Tony Iommi, o Geezer Butler και ο Ronnie James Dio σε ταρακουνάει λιγάκι, αλλά επιμένω ως οπαδός όχι ως μπάντα. Τώρα αν μας καλέσει από μόνη της μία μεγάλη μπάντας, τι να σου πω; Δηλαδή πιο πολύ θυμάμαι και γελάω όταν δύο από τις Girlschool έτυχε να βρίσκονται σε μία συναυλία μας και έπιασαν συζήτηση με τον Στάμο για κιθάρες ή τα παιδιά από τους Enslaved ή ακόμα καλύτερα όταν μετά την επεισοδιακή μας εμφάνιση στο Hammerfest αφήσαμε τα όργανα και πήγαμε τρεχάλα να δούμε τους Sepultura στην διπλανή σκηνή παρά το όνομά μας σε μια αφίσα.
Νέες κυκλοφορίες έχεις ακούσει; Αν ναι, έχεις ξεχωρίσει κάποιες;
Παρακολουθώ στενά ότι συμβαίνει στην ευρύτερη metal σκηνή, αγοράζω συνεχώς δίσκους και περιοδικά και πηγαίνω σε όσο το δυνατόν περισσότερες συναυλίες γίνονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αν και με βρίσκεις σε μία φάση που σκαλίζω τη δισκοθήκη μου και ακούω album όπως τις πρώτες δουλειές των Tesla, Van Halen και Def Leppard ή ακόμα και συγκροτημάτων όπως οι Manila Road και Bad Brains, τις τελευταίες εβδομάδες από νέες κυκλοφορίες ακούω τακτικά τα πρόσφατα άλμπουμ των Meshuggah, High On Fire, Black Breath, Orange Goblin, Torche, Every Time I Die, The Mars Volta, Overkill, Philm ενώ από την περσινή χρονιά έλιωσα αυτά των Mastodon, Foo Fighters, In Solitude, Ulcerate, Tombs, Vektor, Negative Plane, The Devil’s Blood, Trap Them, Sarabante, Ravencult, Ghost, Today Is The Day και σταματώ εδώ γιατί μόλις συνειδητοποίησα ότι το 2011 είχαν κυκλοφορήσει όντως πολλά και γαμάτα album.
Ζήτημα Ελληνική σκηνή: Υπάρχει; Τι θα έπρεπε να αλλάξει θεωρείς σε αυτή και ποιες μπάντες ξεχωρίζεις εσύ;
H Ελληνική σκηνή θεωρώ ότι έχει εξελιχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Ειδικά κάπου εκεί στις αρχές των 00’s όπου ο κόσμος είχε αρχίσει να εξοικειώνεται με τις κυκλοφορίες της Relapse και της Hydra Head και με hardcore μπάντες τύπου Converge, Keelhaul, Cursed, Kickback και Length Of Time και στην Ελλάδα πεταγόντουσαν συγκροτήματα όπως οι Sun Of Nothing, Konkave, Straighthate, Into The Gore ακόμη και οι Innermost που έπαιζα εγώ τότε και αρκετές άλλες που θεωρώ ότι είχαν πιάσει τον παλμό της εποχής. Κάποιες από αυτές μπορεί να μην υπάρχουν ή έχουν εξελιχθεί σε άλλα σχήματα όπως οι Tardive Dyskinesia, Dephosphorus και φυσικά οι Dead Congregation που γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό και αποτελούν ένα από τα πιο σεβαστά ονόματα στο παγκόσμιο death metal underground. Υπάρχουν επίσης οι Ravencult, οι Inveracity, οι Universe217, οι Sarabante, οι Need, οι Progress Of Inhumanity, οι SuperPuma και πολλές άλλες μπάντες που εγώ τις ακούω τακτικά στο σπίτι μου, αγοράζω τις δουλειές τους και πηγαίνω στις συναυλίες τους. Προσωπικά δεν βλέπω εχθρούς και δαίμονες στην ελληνική σκηνή. Όποιοι γκρινιάζουν και πιστεύουν ότι υπάρχει παρασκήνιο, δολοπλοκίες κτλ είναι άτομα που δεν τα έχουν καλά με τον εαυτό τους και δεν έχουν βγει έξω από τον μικρόκοσμό τους. Αυτά περί ενότητας και όλοι μαζί μια γροθιά δεν με συγκινούν. Ας κάνει ο καθένας ότι μπορεί για να γίνει καλύτερος ο ίδιος και η μπάντα του και η καταξίωση μπορεί να περιμένει.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για το μέλλον;
Ευελπιστούμε να προκύψει κάποια συνεργασία με κάποιο booking agency ώστε να καταφέρουμε να μπούμε σε κάποιο αξιόλογο πακέτο περιοδείας αλλιώς θα ξεκινήσουμε να γράφουμε υλικό για την επόμενη δουλειά μας με σκοπό να κυκλοφορήσει το συντομότερο δυνατό.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που διέθεσες. Κλείσε την συνέντευξη όπως εσύ θες.
Εγώ σε ευχαριστώ για τις ερωτήσεις σου και το ενδιαφέρον σου για τους Mencea και εκτιμώ την υποστήριξή που δείχνεις στη μπάντα από τις πρώτες μέρες. Metal On Metal!!
Νίκος Σιγλίδης
www.facebook.com/menceaofficial
Band Members:
Στάμος Κολιούσης: Κιθάρες
Βαγγέλης Λαμπράκης: Κιθάρες, Πλήκτρα
Κώστας Αλατάς: Μπάσο
Bertrand Rothen: Τύμπανα
Βλάσσης Ζιούβας: Φωνή
Discography
Dark Matter, Energy Noir, 2008
Pyrophoric, 2012
