Συνεχίζοντας το έργο τους οι γνωστοί στον χώρο του Black, οι Γάλλοι Merrimack και συγκεκριμένα ο Perversifier που παρά τις πολλές αντίξοες συνθήκες που ήρθε αντιμέτωπος δεν τα παράτησε και συνέχισε ένα πλέον ιστορικό συγκρότημα. Κρατώντας την φλόγα αναμμένη κρατά και τον ήχο που αγάπησαν οι fan που πέραν του κλασικού black παιξίματος εμπεριέχει ιδιαιτερότητες στα φωνητικά, που τα έχει θάψει κάτω από κάθε όργανο, κάνοντας έτσι αισθητή την προσπάθεια του Vestal να που ακολουθεί. Έχουν μία πολύ δυνατή ατμόσφαιρα χωρίς να το επιδιώκουν πιστεύω. Σε αυτό φυσικά βοηθάει και η σωστή παράγωγή και ηχογράφηση όπου και πήρε μέρος στην Σουηδία και συγκεκριμένα στο Necromorbus στούντιο. Βλέπουμε ένα γενικό μουσικό χάος που το συναντάμε και σε συγκροτήματα όπως Marduk, χωρίς δυστυχώς να τους φτάνουν όσο θα ήθελα. Προσπαθούν για το καλύτερο οι Merrimack αλλά δεν τα καταφέρνουν και μου γεννάει την σκέψη ότι κάτι σίγουρα πρέπει να λείπει. Απορώ πραγματικά , γιατί παίζουν όμορφα με αρκετή εκρηκτικότητα αλλά παρόλα αυτά δεν είμαι ικανοποιημένος. Κοιτώντας το παρελθόν τους πάλι θα δούμε ότι δεν είχαν και τις επιτυχίες. Πολλές μετριότητες για ένα συγκρότημα που μου κάνει την εντύπωση ότι ο κόσμος του και οι ίδιοι περίμεναν περισσότερα.
6/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
