Οι Transcontinental Metallers, όπως αρέσκονται να αποκαλούν τους εαυτούς τους, Monuments έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση με το “Gnosis” το 2012 και αμέσως απέκτησαν φανατικό κοινό αφού, ομολογουμένως, το “Gnosis” έβγαζε μάτια! Άλμπουμ Νο#2 λοιπόν για τους Monuments με την ονομασία “The Amanuensis”, εμπνευσμένη από το βιβλίο “Cloud Atlas” του David Mitchell, άλμπουμ το οποίο φαίνεται πως οδηγεί το συγκρότημα ένα βήμα πιο πέρα τόσο αισθητικά όσο και μουσικά, αφού τα πάντα φαίνεται να έχουν αναβαθμιστεί, κάνοντας τους Monuments, πάντα κατά την προσωπική μου άποψη, να ξεφύγουν από τον όρο djent και να δημιουργήσουν ένα από τα καλύτερα progressive άλμπουμ της νέας εποχής. Το groove συναντά την μελωδία και ο Chris Barretto (ex-Periphery), νέος τραγουδιστής των Monuments, κάνει πραγματικά την διαφορά στο συγκεκριμένο άλμπουμ με τα καταπληκτικά φωνητικά του, τα οποία σε συνδυασμό με τις αρμονικές μελωδίες του “The Amanuensis”, σε ταξιδεύουν, σε αγριεύουν, σου γεννούν συναισθήματα, τα οποία δύσκολα βρίσκεις σε σύγχρονα άλμπουμ. Το “The Amanuensis” είναι ένα concept άλμπουμ, για αυτό κιόλας υπάρχει μια φυσική συνέχεια αν θέλετε στα κομμάτια. Με τον κύκλο της Samsara ως έμπνευση, τον κύκλο δηλαδή που κάνει η ζωή και στον οποίο είμαστε όλοι άρρηκτα δεμένοι, οι Monuments δημιούργησαν ένα άλμπουμ “φαύλο κύκλο” το οποίο ακούγεται με ευκολία από την αρχή μέχρι το τέλος και πάλι από την αρχή, μιας και τα 10 τραγούδια του δίσκου είναι όλα ισάξια, τουλάχιστον ποιοτικά, μεταξύ τους. Ως οπαδός τους από το πρώτο άλμπουμ και γενικά ως φίλος της καλής, ποιοτικής, extreme μουσικής, ανεξαρτήτου είδους, μπορώ να πω ότι το άλμπουμ αξίζει και πρέπει οπωσδήποτε να το τσεκάρετε.
8.5/10
Κωνσταντίνος Καραγεώργος
