AlbumsΚριτικές

Mortifero – The Death Ballads [EP] (Van)

Οι Mortifero ντεμπουτάρουν με το “The Death Ballads”. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε στην Ολλανδία από την τραγουδίστρια και στιχουργό Michelle “Mortifero” Bouma, την οποία συναντάμε να παίζει μπάσο στους Asagraum και Standvast ενώ έχει κάνει guest φωνητικά για μπάντες όπως οι Grá, Uuntar και Elfsgedroch. Την σύνθεση του συγκροτήματος συμπληρώνουν οι Nortfalke (μπάσο/κρουστά) και Neer (κιθάρα).

Το EP είναι αρκετά σύντομο με διάρκεια, μόλις δεκαοχτώ λεπτά. Υπάρχουν έξι κομμάτια όπου στον ήχο τους ξεχωρίζουν τα γυναικεία φωνητικά που χωρίς αυτά δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης. Οι  ακουστικές κιθάρες, το μπάσο και τα κρουστά δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αλλά χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Στιχουργικά ασχολούνται με θάνατο, φόνο, αποκρυφισμό, μαγεία και λαϊκές παραδόσεις.

Ξεχωρίζει το “The Return” με τα πλήκτρα να προσφέρουν απλόχερα συναίσθημα και οικειότητα. Ακολουθεί το “Battle Cry” με έναν τύπου ινδιάνικο ρυθμό καθώς τα φωνητικά με τις κιθάρες στοιχειώνουν την σύνθεση. Τελευταία μου επιλογή είναι το “Necromancer” το οποίο μου θυμίζει το τραγούδι “Η Φανή” του Βασίλη Καζούλη, με το δεύτερο να μου αρέσει περισσότερο με σαφώς καλύτερη παραγωγή.

Σε αυτά τα έξι κομμάτια υπάρχει συναίσθημα, μελωδία και μια ανατριχιαστική αισθητική αλλά παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Michelle, ο δίσκος ακούγεται φτωχός. Έχουν μια πολύ κομψή ποίηση πίσω από τη μουσική που ακολουθεί τα χνάρια των country αλλά και των neo-folk συγκροτημάτων με μελωδίες που θα γαληνέψουν την ψυχή σας και που θα σας ηρεμήσουν από τις σκοτούρες τις καθημερινότητας.

Όλα καλά με την μουσική τους αλλά ρε μάγκες, τι τα θέλετε τα αποκρυφιστικά στις φωτογραφίες; Επικεντρωθείτε στην μουσική μπας και δημιουργήσετε κάτι τις προκοπής και αφήστε τους σατανάδες στην άκρη. Αυτό που ανέφερα δεν είναι αρνητικό αλλά κάτι που μπούχτισα να βλέπω σε νέα συγκροτήματα. Το τι πιστεύετε κρατήστε το για πάρτη σας, τουλάχιστον στην αρχή.

Το πραγματικά αρνητικό όμως στο “The Death Ballads” είναι η παραγωγή που χωρίς να έχει πολλά όργανα, μόνο μια κιθάρα, ένα μπάσο και κάποια κύμβαλα, καταφέρνει να χάνει στην ποιότητα του ήχου βγάζοντας ένα αποτέλεσμα μπουκωμένο. Το στυλ τους ακολουθεί dark folk μονοπάτια και συγκροτήματα όπως οι King Dude, Lana Del Rey και Death In June αλλά χωρίς να προσφέρει κάτι το αξιόλογο.

4/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X