Ο ορισμός του Flower Power. Κάτι τέτοιες κυκλοφορίες κάνουν το ‘Crystal Empire’ των Freedom Call να ακούγεται (από θέμα σκληρότητας) σαν demo ηχογράφιση Γαλλικής black metal μπάντας, από τα ‘Legion Noires’, με χρήση κασσετοφώνου που του τελειώνουν οι μπαταρίες. Εν ολίγης πιο light Power Metal δεν γίνεται (λέμε τώρα), μετά παίζεις up–tempo Disco… Παρόλα αυτά η θηλυκή μεριά μας στηρίζει Μελωδικούρες και η νεοφώτιστη μπάντα από την Ουκρανία προσφέρει απλόχερα αρκετά πιασίματα για να γαντζωθούν οι ορέξεις μας. Από τη μία η περπατημένη συνθετική οδός που έχουν χαράξει οι Helloween, οι Hammerfall, οι Firewind (κυρίως στη προκειμένη περίπτωση) αλλά και τόσοι άλλοι και που τυχαίνει πάνω της να βαδίζουν και οι Morton, από την άλλη η πολλών δυνατοτήτων από θέμα εύρους φωνή του τραγουδιστή και από τη τρίτη ο πολύ καλός ήχος της κυκλοφορίας, δύσκολο να αφήσουν ασυγκίνητους τους λάτρεις είτε του Euro Power, είτε του Μελωδικού ιδιώματος. Αρκετά υψηλό το τεχνικό επίπεδο της μπάντας χωρίς να είναι κάτι το άπιαστο ή τουλάχιστον η μπάντα δεν επιδιώκει να το αναδείξει σε αυτή κυκλοφορία. Ωραία σολιδάκια σε κιθάρα και αρμόνιο και αρκετά ωραίες ανάλαφρες prog προσθήκες σε διάσπαρτα σημεία. Επίσης επιστρατεύονται πολύ όμορφες ατμόσφαιρες με κάθε ευκαιρία σε κάθε σημείο του δίσκου (όπως είπαμε πιο light δεν πάει). Τέλος εξιτάρουν και κάποια Hard Rock ξεσπάσματα σε διάφορα κομμάτια όπως στο ‘Black Witch’. Γενικότερα όλος ο δίσκος είναι αρκετά ευχάριστος (καλό θα ήταν να δουλέψουν λίγο τα outro των κομματιών τους) αν και προσωπικά με ψιλοκούρασε η μεγάλη διάρκεια του (έχουν συμπεριληφθεί στο δίσκο να μου πεις και όλα τα κομμάτια από το Grimoire, το EP του 2010). Η κούραση δεν επήλθε λόγω έλλειψης ποιότητας ή διαφορετικότητας αλλά… πολύ ροζάκι ρε παιδί μου μαζεμένο μέσα σε μία ώρα. Ειδικότερα τώρα, έχουμε ένα δυνατό εναρκτήριο κομμάτι που σε προιδεάζει 100% για το τι πρόκειται να επακολουθήσει. Ξεχωρίζουν τα ‘Brotherhood Of Light’ (το καλύτερο τους κομμάτι για μένα) και ‘Oblivion’. Επίσης πολύ καίριο και το κλείσιμο του δίσκου όσον αφορά την επιλογή κομματιού. Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι οι Morton είναι κλασσική περίπτωση μπάντας που όταν ωριμάσουν συνθετικά και βρουν τη δική τους χροιά σίγουρα θα δώσουν κάποια υψηλότερα δείγματα μουσικής, οπότε μέχρι την επόμενη κυκλοφορία εύχομαι τα καλύτερα. Ααα ναι και παραλίγο να ξεχάσω… Μακράν από τα αγαπημένα μου φετινά εξώφυλλα.
7.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
