Από την Φιλανδία (Lahti) μας έρχονται οι deathsters Necropsy, οι οποίοι σχηματίστηκαν το 1987 κι από τότε έχουν κυκλοφορήσει εφτά demos κι από ένα split και EP. Στίχοι που μιλούν για θάνατο, σκότος, βασανιστήρια, κινητήρια δύναμη τα «αίμα και μαγκιά» (όπως οι ίδιοι λένε) κι ο σχηματισμός της μπάντας από το 1987, ίσως να το δικαιολογούν. Το πρώτο κεφάλαιο της σταδιοδρομίας τους έκλεισε με την Seraphic Decay Records να κυκλοφορεί το single “Never To Be Forgotten” και το split LP με Demigod, το 1992. Από κει και πέρα υπήρξαν κάποια χρόνια απραξίας, έως το 2008 που έχουμε τον ανασχηματισμό της μπάντας και την κυκλοφορία του “Bloodwork”, το 2011 κι από την Tritonus Records. Από κει και πέρα οι Necropsy [Janne Kosonen (κιθάρα), Sami Heinonen (κιθάρα), Ville Vartiainen (μπάσο), Hannu Vaananen (τύμπανα) και Tero Kosonen (φωνητικά)] μπαίνουν σε μια διαδικασία αλλαγών κι αναζωογόνησης. Πρώτο βήμα είναι ν’ αλλάξουν εταιρεία και να πάνε τελικά στην Century Media Records. Το δεύτερο βήμα κι σε μια από την αρχή προώθηση της μπάντας – προσπάθεια, είναι το να κυκλοφορήσουν τριπλό δίσκο / compilation (τον Ιούνιο του 2013). Ο τριπλός δίσκος προφανώς περιέχει demo επιτυχίες και μη, απ’ όλη την πρώτης περιόδου καριέρα των Necropsy και διαρκεί κάτι λιγότερο από τρεις ώρες, πράγμα που δικαιολογούν τα σαράντα κομμάτια του. Για την παραγωγή του, δεν θέλω να σχολιάσω κάτι παραπάνω από το ότι είναι έτσι όπως είναι, για τους προφανείς λόγους, καθώς δεν γνωρίζω καν για το αν έχει γίνει κάποια ψηφιακή επεξεργασία (αν και συνήθως γίνεται). Απλά την δέχομαι. Όσο αφορά την επιλογή των κομματιών, δεν έχω κάποια αντίρρηση και η γενικότερη μουσικότητα είναι σε πολύ καλά επίπεδα. Αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι τον προορισμό της κυκλοφορίας καθεαυτή κι από κει και πέρα θα κρίνετε και μόνοι σας. Από τη μιας σκέφτομαι λοιπόν, ότι είναι μια καλή κίνηση από την εταιρεία τους, σε περίπτωση εκ νέου προώθησης (όπως και νωρίτερα είπα) και αναδιοργάνωσης της μπάντας (καλό είναι να υπάρχουν κάπου, όλα μαζεμένα), από την άλλη όμως (για να κάνω και τον δικηγόρο του διαβόλου), γιατί να μην στόχευαν σε μια νέα gull length κυκλοφορία και συνέχιση της δισκογραφικής τους πορείας, έτσι απλά π.χ. Όπως το βλέπει κανείς λοιπόν…
7/10
Άγγελος “Kilmistered”
