AlbumsΚριτικές

Nightwish – Decades (Nuclear Blast)

Ένα μεγάλο ‘ωχ’ ανάβλυσε από την ψυχή μου όταν είδα ότι έχω να κάνω κριτική στο “Decades” των Nightwish. Αυτό γιατί όσοι με ξέρουν, ξέρουν και την άποψη μου για τους Φινλανδούς, ότι δηλαδή μιλάμε για την πιο υπερεκτιμημένη μπάντα που θεωρώ ότι έχει υπάρξει στη metalσκηνή. Μια μπάντα η οποία έχει σπρωχτεί όσο καμία άλλη και έχει εκμεταλλευτεί το hypemachine των εταιρειών και της ‘μόδας’ στη σκηνή. Δεν λέω ότι οι Nightwish δεν έχουν γράψει εξαιρετικά κομμάτια, αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι το μόνο που έχουν κάνει. Σε σύνολο, δεν υπάρχει δίσκος – είναι πάνα προσωπική η άποψη – που μπορείς να ακούσεις από τη αρχή μέχρι το τέλος.

Ερχόμαστε στο 2018 και για τον εορτασμό της 20ετίας τους, κυκλοφορούν μια συλλογή “Best Of” με το όνομα “Decades”. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι έξτρα πάνω σε artworkή κάτι άλλο, οπότε το μόνο το οποίο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να ασχοληθούμε με την επιλογή των τραγουδιών του “Decades”.

Όπως προ-είπα, οι Nightwish έχουν γράψει εξαιρετικά τραγούδια οπότε η επιλογή για ένα best of, μόνο δύσκολη δουλειά δεν είναι. Και πως να είναι δύσκολη δουλειά, όταν στη δισκογραφία σου έχεις τραγούδια-διαμάντια όπως τα “Nemo”, “I Want My Tears Back”, “Wish I Had An Angel”, “Sacrament Of Wilderness”, “Sleeping Sun”, “Devil & The Deep Dark Ocean”, “Storytime”, “The Poet And The Pendulum”, “Elvenpath”, ”Slaying The Dreamer” και “Carpenter”. Φυσικά, κάπως βρήκαν στο “Decades” το δρόμο τους, τραγούδια από την τελευταία μέγιστη πατάτα των Nightwish με τίτλο “Endless Forms Most Beautiful”.

Κάπου εδώ έρχεται η ένστασή μου για το “Decades”. Αν και καταλαβαίνω την κάψα της εταιρείας και των Nightwish να εμπεριέχεται στη συλλογή το απείρως βαρετό 25-λεπτο “The Greatest Show On Earth”, το οποίο έχει τόσο πολύ διαφημιστεί ότι είναι η πιο πλούσια και ψαρωτική σύνθεση του Holopainen και τραγούδια σαν το “Élan”, που άλλωστε είναι και το single του προηγούμενου δίσκου. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω σίγουρα, είναι το πώς βρίσκει το δρόμο του ένα “Élan” και όχι ένα “Ever Dream” ή ένα “Last Ride Of The Day”, τραγούδια τα οποία βρίσκονται ανελλιπώς και στα setlist της μπάντας.

Αν θέλουμε να το πάμε και πιο κάτω, πως είναι δυνατόν να λείπουν από τη συλλογή αυτή τραγούδια σαν το “Come Cover Me”, “Star Gazers”, “Bless the Child”, “The Siren” και τα καταπληκτικά instrumental “Last of the Wilds” και “Moondance”. Ή μήπως θέλετε να συνεχίσω με τα “Wishmaster”, “Deep Silent Complete” και “Over the Hills and Far Away”;

Με λίγα λόγια, μόνο τα 20 χρόνια των Nightwish δεν βλέπω να γιορτάζονται με το “Decades”, αλλά και πάλι με την βοήθεια εταιρείας, ΜΜΕ και του hypemachine, οι Nightwish προσπαθούν να υπερασπιστούν τις τελευταίες επιλογές τους και κυκλοφορίες τους. Και καλά κάνουν, είναι μια καλοστημένη επιχείρηση, με τεράστια έσοδα. Το “Decades” δεν έχει τίποτε να δώσει στους οπαδούς των Nightwish, τουλάχιστον όχι κάτι περισσότερο από μια προσωπική λίστα στο Spotify ή το YouTube. Πόσο μάλλον, όταν ήδη υπάρχουν τα “Highest Hopes: The Best of Nightwish”, “Walking in the Air – The Greatest Ballads” και το live “Showtime, Storytime” που μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και σαν best of. Αν κάποιος θέλει να γνωρίσει τους Nightwishμέσα από μια συλλογή, τότε καλύτερα να προτιμήσει μια από τις προαναφερθέντες παρά το “Decades”, με την παντελώς άστοχη επιλογή τραγουδιών. Sorry guys…

3/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X