Στο ευρύτερο σύμπαν του H.P. Lovecraft, Nug είναι το όνομα του πρόγονου του Cthulhu (μεγάλη η χάρη του). Επειδή αυτή η μυθολογία δεν θα σταματήσει ποτέ να εμπνέει metal μπάντες (δεν μας χάλασε), Nug είναι και το όνομα του ουκρανικού post/progressive συγκροτήματος που μας απασχολεί σε αυτήν εδώ την κριτική. Έχοντας ως έτος δημιουργίας το 2017, κυκλοφόρησαν ένα EP την αμέσως επόμενη χρονιά, με το “Alter Ego” πλέον να αποτελεί τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο.
Το σύνολο του “Alter Ego” διατρέχεται από μια κοσμική και κατά κάποιο τρόπο «αλλόκοτη» διάθεση, η οποία γίνεται φανερή από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα του δίσκου. Συγκεκριμένα, ξεκινά με ambient ήχους οι οποίοι εμφανίζονται και πάλι ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Στη συνέχεια, έχουμε μια ακουστική επίθεση με αρκετά δυναμική post-metal προσέγγιση. Παράλληλα, διατηρεί μια progressive τεχνικότητα και όλα αυτά μαζί με μερικά ψήγματα μελωδίας εδώ κι εκεί. Το αποτέλεσμα είναι ένας πολύ μοντέρνος ήχος που θερίζει με στυλ.
Το “Alter Ego” δεν σε αφήνει να βαρεθείς ή να κουραστείς λεπτό. Κάνει μια πολύ προσεγμένη μίξη όλων των παραπάνω στοιχείων και δεν σταματάει καν εκεί. Για παράδειγμα, άλλες φορές χαμηλώνει τον ρυθμό του και ξεσπάει ακόμη πιο άγρια λίγο μετά. Έχουμε και πιο βαριά, groove-άτα μέρη επίσης. Επίσης, έχουμε και κάποια γυναικεία φωνητικά στο βάθος, τα οποία συνδυάζονται με growls, τα οποία ήταν αρκετά βαθιά και η μουσική δεν με είχε κάνει να τα περιμένω έτσι αλλά πάλι δε με χάλασε.
Οι Nug με αυτό τον δίσκο χτίζουν μια πάρα πολύ απολαυστική, αλλά και κατά κάποιο τρόπο απόκοσμη ατμόσφαιρα, χωρίς όμως να κάνουν εκπτώσεις στην επιθετικότητα και στον δυναμισμό τους. Γράφουν έξυπνα, ωστόσο την ίδια στιγμή το διατηρούν πολύ απλό και προσιτό. Εξαιρετική συντροφιά για τις υπόλοιπες ζεστές νύχτες του καλοκαιριού που έρχονται, προτείνω να τσεκάρετε και είμαι πολύ σίγουρη ότι δεν θα σας απογοητεύσει.
7,5/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
