Οι Núll είναι ένα blackened doom metal συγκρότημα από το Ρέικιαβικ της Ισλανδίας. Δεν είναι γνωστά πολλά πράγματα για το συγκεκριμένο project. Σχηματίστηκαν το 2012 και περιλαμβάνουν μέλη από την εγχώρια black metal σκηνή όπως τους γνωστούς Misþyrming, Naðra και Carpe Noctem.
Το πρώτο τους album “Null & Void” κυκλοφόρησε το 2014 το οποίο τράβηξε την προσοχή για τις έξυπνες μελωδίες του, το απόκοσμο doom metal και τα δημιουργικά φωνητικά. Έχουν περάσει έξι χρόνια και το συγκρότημα επανέρχεται με το δεύτερο του album με τίτλο “Entity”.
Πρώτο κομμάτι ακούμε το πολύ σκοτεινό “None” που κάνει αισθητή την παρουσία του με το βαρύ ήχο από τις ογκώδεις κιθάρες. Μέσα στα εννιά λεπτά διάρκειας ξετυλίγεται ένα καταθλιπτικό μείγμα από black και doom metal. Υπάρχουν κάποια ξεσπάσματα με ένα πολύ γρήγορο ρυθμό αλλά κατά κόρον ακολουθεί έναν πολύ αργό ρυθμό. Τα φωνητικά είναι καθαρά προσθέτοντας ένα post-metal στυλ ενώ δεν λείπουν και οι black metal κραυγές δημιουργώντας συναισθήματα απελπισίας.
Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το πρώτο κομμάτι αντικατοπτρίζει ολόκληρο τον δίσκο γιατί πάνω κάτω και τα έξι κομμάτια που υπάρχουν εδώ ακολουθούν την ίδια συνθετική δομή. Μεγάλα σε διάρκεια με έναν ρυθμό αργό και οδυνηρό, γεμάτα με σκοτεινές μελωδίες και ατμοσφαιρικές στιγμές. Σταδιακά εξελίσσονται σε μια επαναλαμβανόμενη δομή από riffs συνοδευόμενα από black metal ουρλιαχτά.
Το συγκρότημα μουσικά συνεχίζει από εκεί που το είχαμε αφήσει πριν έξι χρόνια και ενώ το “Null & Void” περιστρέφονταν γύρω από το τίποτα, το “Entity” είναι ένα άλμπουμ που εστιάζει στη ματαιότητα και το τέλος της ζωής. Με συνεχόμενα και επαναλαμβανόμενα μουσικά μοτίβα μπορώ να πω ότι με υπνώτισαν, μην πω ότι με κοίμισαν και με κύριο χαρακτηριστικό τον αργό ρυθμό και τις απεγνωσμένες κραυγές το συγκρότημα δημιουργεί μια ασφυκτικά σκοτεινή ατμόσφαιρα.
Οι κιθάρες γεμίζουν τις συνθέσεις με νοσηρές μελωδίες αλλά δυστυχώς ακούγοντας τα κομμάτια σχεδόν όλα μου φάνηκαν ίδια με ελάχιστες μουσικές διαφορές και χωρίς κανένα να τραβάει την προσοχή έστω και για λίγο. Ωραίο το σκοτάδι, ωραία η ατμόσφαιρα αλλά το “Entity” δεν ξεχωρίζει και παίζει σε ρηχά νερά.
5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
