Το γαλλικό μελωδικό death metal σχήμα κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο του. Aggressive και death φωνητικά, thrash κιθάρες και ρυθμοί, μελωδικότατο και σε όλα αυτά προσθέστε και πλήκτρα που δίνουν την ατμόσφαιρα του δίσκου. Βασικά, μου κάνει περισσότερο ατμοσφαιρικό, μελωδικό thrash(μην με σκοτώσετε δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω)με aggressive/death φωνητικά. Οι συνθέσεις πολύ καλές, με ωραίες αλλαγές αλλά δυστυχώς επαναλαμβανόμενες καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου, θα έλεγα πως δεν υπάρχει πολύ πρωτοτυπία. Οι κιθάρες παίζουν τον ίδιο ρυθμό και οι μελωδίες και τα ριφ μοιάζουν μεταξύ τους, το μπάσο θαμμένο όπως συνήθως, τα ντραμς είναι τα μόνα που ίσως ξεφεύγουν λίγο και δίνουν άλλη αίσθηση στον δίσκο και εκτός αυτού είναι αψόγως παιγμένα, αλλά δυστυχώς και αυτά μπαίνουν στο τριπάκι αυτό κάποια στιγμή. Αν πάρεις τα τραγούδια μεμονωμένα είναι καταπληκτικά, αλλά μαζί δεν κάνουν. Οι ιδέες υπάρχουν και οι παικτικές ικανότητες, απλώς πρέπει μάλλον να ξεφύγουν από αυτήν την μονοτονία.
6/10
Tένια Λάρδα
