Άρωμα από Ελλάδα αυτή τη φορά. Οι Ocean Mind είναι μια μπάντα τριών ατόμων βουτηγμένη στο Hard Rock με επιρροές όπως The Doors, The Cult, Queens of the Stone Age, Black Sabbath, Pink Floyd, Rush, Atomic Rooster, Kyuss… Το αποτέλεσμα ήταν αναπόφευκτο. Το πρώτο κομμάτι, “2 Ready 2 Live” πολύ δυνατά τον δίσκο. Παρόλο που ήταν η πρώτη φορά που τους άκουγα, οι Ocean Mind είχαν αυτό το «κάτι» το γνωστό και αυτό που θαύμασα περισσότερο στο συγκεκριμένο κομμάτι ήταν εκείνη η στιγμή που τα πλήκτρα οδηγούσαν το κομμάτι. Ενώ το σόλο της κιθάρας μου έφερε στο μυαλό 300 μπάντες που αγαπώ όλα αυτά τα χρόνια. Δεύτερο στη σειρά το “Leather Messiah” και πάλι νομίζω πως με τα πλήκτρα έγινε μια πολύ καλή δουλειά, δίνοντας στην μπάντα κάτι από Deep Purple εποχές “Machine Head”. Ενώ δεν ξέρω αν ευθύνεται η αδυναμία που έχω στο Zakk Wylde, αλλά τα συγκεκριμένα φωνητικά μου έφεραν κάτι από την τσιριχτή φωνή του. Επόμενο κομμάτι, το “Howl”. Οφείλω να ομολογήσω πως μ’ άρεσε υπερβολικά πολύ ο τρόπος με τον οποίο ήταν δεμένο το κομμάτι. Ενώ ο ήχος της κιθάρας είχε ήταν απ’ τους καλύτερους που έχω ακούσει σε τέτοιου τύπου άλμπουμ. Πραγματικά πολύ καλή δουλειά και σε αυτό το κομμάτι. Το “Find Yourself” ήταν κάτι τελείως διαφορετικό –σε σχέση με τα υπόλοιπα –και αν ο σκοπός του ήταν να ξεχωρίσει, μάλλον τα κατάφερε. Το “Heavy Load” για μένα ήταν η σούπερ κομματάρα. Δεν του έλειπε τίποτα! Και πάνω απ’ όλα είχε μια rock-o-σολάρα που πολλοί θα ζήλευαν! Το “Scissor Tongue” που ακολούθησε δεν με ενθουσίασε και τόσο. Αλλά εντάξει και πάλι πρόκειται για ένα πολύ καλό κομμάτι με την πολύ πλούσια ενορχήστρωσή του. Το “Wanderlust” ήταν τρομερή rock-ιά που σίγουρα έχει ήδη κερδίσει τη θέση της στο iPod μου! Στη συνέχεια έρχεται το “Am I getting Right”. Ένα κομμάτι μόλις δύο λεπτών που τελείωσε πριν καν ξεκινήσει. Εντάξει δεν είναι και το καλύτερο του δίσκου, ωστόσο έχει μία αρκετά καλή δομή. Το “Victim Of Gravity” είναι επίσης ένα Hard Rock κομμάτι. Δυνατό και επιθετικό. Το “End Of Time” όμως.. ήταν λες και ξέθαψα βινύλιο του πατέρα μου και έβαλα να το ακούσω. Από την πρώτη στιγμή μέχρι και την τελευταία νότα ήταν VINTAGE! Ο δίσκος κλείνει με το “Monkey Ear” και πλέον τα πλήκτρα πήραν ηγετικό ρόλο σε μια μπαλαντοειδή σύνθεση με πραγματικά πολύ όμορφα στοιχεία και ατμόσφαιρα. Συνοψίζοντας… Ο δίσκος στα δικά μου αυτιά είχε τα πάνω και τα κάτω του. Άλλες στιγμές με ενθουσίασε και άλλες με άφησε λίγο αδιάφορη. Ωστόσο είναι μια πολύ καλή δουλειά από τους Ocean Mind και μια πολύ αξιοπρεπής προσπάθεια κατάκτησης της rock σκηνής. Εμένα, με έχετε μαζί σας.
7/10
Ντένια Παλαιολόγου
