Δε λέω, αποδέχομαι ευχάριστα ονόματα που θέλουν να μπλέκουν το heavy metal με την κλασική μουσική προσθέτοντας βιολοντσέλα, φλάουτα, άρπες και κάθε λογής όργανα. Το έκαναν μια φορά οι Apocalyptica και είχε φάση. Αλλά νομίζω πως εδώ παραπάει. Τα metal στοιχεία που διαθέτουν οι Ουκρανοί Orchestre De Trenos είναι απειροελάχιστα έως άφαντα. Βασικές πηγές επιρροής όπως αναφέρουν οι 2 συνιδρυτές του πρωτότυπου project, Andrey Komisarenko και Alexander Glavniy, είναι οι Immanuel Kant και Johann Sebastian Bach, ενώ οι πρώτες χαζές ταμπέλες περί “philosophic metal” έχουν ήδη αρχίσει να μπαίνουν στη μουσική τους. Πλήκτρα που θα μπορούσαν άνετα να χρησιμεύσουν και ως επικήδειες ακολουθίες, guest κοριτσόπουλα που συνεισφέρουν στα πνευστά και 3 άκρως εκτενέστατες συνθέσεις (15, 12 και 17μιση λεπτά για την ακρίβεια) βασισμένες σε ακουστική κιθάρα είναι το συνολικό αποτέλεσμα που μένει μετά από αυτή την ακρόαση που συνδυάζει metal, πνευματικότητα και Ηρώδειο Αττικού. Για να λέμε όμως και τα πράγματα με τ’ όνομά τους, το πιθανότερο που θα νιώσεις αν δεν είσαι οπαδός της κλασικής μουσικής είναι αδιαφορία. Και είναι κομματάκι άδικο για το “Critique Of Musical Reason”, καθώς φαίνεται πως έχει σφυρηλατηθεί με άπλετο συναίσθημα και κοπιαστικές προσπάθειες. Δυστυχώς όμως, οι Orchestre De Trenos δεν είναι από τα συγκροτήματα που έχει τα φώτα να ακουστεί εύκολα παραέξω.
4/10
Χάρης Μπελαδάκης
