Η καλλιτεχνική φύση των Palaye Royale είναι αυτό που τους κάνει να κερδίζουν την προσοχή. Είτε είσαι ένα πλήρως αφοσιωμένο μέλος του Royal Council, όπως αποκαλούν οι ίδιοι τους οπαδούς τους, είτε ένας σκεπτικιστής που κατακρίνει την εμφάνισή τους, οι αδελφοί Remington Leith (φωνητικά), Sebastian Danzig (κιθάρες) και Emerson Barrett (τύμπανα) έχουν χαράξει πετυχημένα τη δική τους κόγχη πάνω στο rock ‘n’ roll με ένα καλαίσθητο αλλά ταυτόχρονα «σκληρό» ύφος.
Ακολουθώντας τα albums “Boom Boom Room (Side A)” (2016) και “Boom Boom Room (Side B)” (2018), η μπάντα από το Las Vegas διαφημίζει την τρίτη της κυκλοφορία “The Bastards” σαν ένα θεματικό δίσκο. Οι κυνικοί μπορεί να το αποκαλέσουν μια βεβιασμένη προσπάθεια να φανούν σοφιστικέ και εκλεπτυσμένοι, παρ’ όλα αυτά μόνο οι «σοβαρές» μπάντες βγάζουν θεματικούς δίσκους, αλλά είναι στην πραγματικότητα ένα μέσο για να μπορέσει η μπάντα να πλασάρει τις ιδέες της για να συντροφεύσει τα μουσικά videos και το επερχόμενο βιβλίο comic που σκοπεύουν να κυκλοφορήσουν.
Οι Palaye Royale πακετάρουν σε αυτόν τον δίσκο ένα πιο δυνατό χτύπημα σύνθεσης με βροντερού χαρακτήρα electro rock, πράγμα το οποίο προδίδεται από μόνο του με το αρχικό κομμάτι “Little Bastards” και παρατηρείται και μετέπειτα στο album. Στη συνέχεια ακολουθεί το “Massacre, The New American Dream” με ένα Queens Of The Stone Age τύπου riff. Φορτωμένοι επίσης με νέα κόλπα που μαθεύτηκαν από την περιοδεία με τους Marilyn Manson και Rob Zombie, πράγμα το οποίο παρελαύνει καθ’ όλη τη διάρκεια των δεκατεσσάρων κομματιών.
Κάπου στα μισά του δίσκου συναντάμε την μπάντα στο πιο εφευρετικό της στάδιο, δοκιμάζοντας cabaret funk στο “Hang On To Yourself” και κάπως εύθυμη pop στο “Nervous Breakdown” με ακμαιότατα αποτελέσματα. Και καθώς θα ήταν εύκολο να παρεξηγηθεί το ορθά τιτλοφορούμενο “Doom (Empty)” σαν μια περίπτωση του «όταν ακούς πρώτη φορά Black Sabbath», οι μεταλλάδες μπορούν να ηρεμήσουν, δουλεύει. Το “The Bastards” φτάνει στο crescendo του με το δίδυμο “Stay” και “Redeemer”, με υπερυψωμένα επίπεδα κιθάρας, πιάνου, drums και θρηνώδεις χορωδίες απλωμένα σε πληθώρα πάνω από στίχους.
Οι Palaye Royale φαίνεται να έχουν ωριμάσει στο “The Bastards”, αυτό είναι σίγουρο. Κρίνοντας από τις γιγάντιες δρασκελιές που έχουν κάνει εδώ, η στιγμή που η πραγματικότητα ευθυγραμμίζεται με τις υψηλές φιλοδοξίες τους είναι μόνο λίγα βήματα μακριά, αν και σταθερή στο βλέμμα.
5/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
