Ας γυρίσουμε το ρολόι πίσω και συγκεκριμένα στις 15 Ιουλίου 2000, τότε που η rock σκηνή έγινε φτωχότερη. Ο μεγάλος Paul Young άφησε το μάταιο τούτο κόσμο αφού πρώτα υπέστη καρδιακή ανακοπή. Fast forward! Έχουμε πλέον μπει στο 2010 και δέκα χρόνια μετά, φίλοι και γνωστοί του Paul ανακαλύπτουν υλικό του που έγραφε όταν ήταν στους Sad Cafe αλλά και στους Mike And The Mechanics. 2011 και η Escape μαζεύει σχεδόν όλα τα μέλη των Sad Cafe, καθώς και τον leader των The Mechanics, Michael Rutherford και μας λανσάρει το Chronicles. Ένας, ναι μεν καλός δίσκος -αν βέβαια μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε έτσι- με πολύ καλά κομμάτια, που περικλείει μέσα όλο το μεγαλείο του εγκεφάλου του μακαρίτη από την άλλη όμως, έτυχε (ή μήπως όχι;) να κυκλοφορήσει σε τελείως άκυρη στιγμή. Όσο μεγάλος καλλιτέχνης και να ‘ναι κάποιος, δεν αποφασίζεις να τιμήσεις τη μνήμη του μία δεκαετία αργότερα. Γι’ αυτό ακριβώς δε μπορώ να αντιμετωπίσω το Chronicles υπό το όνομα “Paul Young”. Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι το θάβω, αφού όπως είπα περιέχει μερικά πολύ καλά κομμάτια, τα οποία δυστυχώς είναι από αυτά που δε χορταίνεις να ακούς στην αρχή και τα βαριέσαι στο τέλος. Δεν το συνιστώ, καθώς -εν όψει οικονομικής κρίσης- πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί στις αγορές μας. Η βαθμολογία έχει να κάνει μόνο και μόνο με τα κομμάτια. Οτιδήποτε άλλο το θεώρησα άνευ κριτικής.
6,5/10
Χάρης Μπελαδάκης
