‘Borderline music for crazy people’: αυτήν την περιγραφή δίνουν οι ίδιοι οι Pin-Up Went Down σχετικά με το μουσικό τους ύφος, και ομολογώ ότι συμφωνώ απόλυτα. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή: το σχήμα ιδρύθηκε το 2006 ως one man project από τον Alexis Damien, και σύντομα συμμετείχε σε αυτό η Asphodel στα φωνητικά, ενώ πρόσφατα τα πιανιστικά μέρη ανέλαβε ο αδελφός του Alexis, Nicolas. Στην παρούσα κυκλοφορία ως guest συμμετέχει στα πλήκτρα σε δύο κομμάτια ο Romain Greffe (‘Irrelevant Waste’ και ‘Add As Friend’). Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς το ηχητικό αποτέλεσμα του ‘B-Sides’, καθώς και να το κατηγοριοποιήσει σε αυστηρά πλαίσια, και αυτό διότι πρόκειται για ιδιόμορφο αμάλγαμα τελείως διαφορετικών μουσικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων των death, gothic, progressive, jazz και pop… Είναι, ομολογουμένως, ριψοκίνδυνος ο συγκεκριμένος πειραματισμός, και σίγουρα αποτελεί μία από τις πιο κυκλοθυμικές (για να μην πω… ‘μανιοκαταθλιπτικές’) κυκλοφορίες που έχω ακούσει. Το ταλέντο, ωστόσο, των μουσικών και η προσαρμοστικότητά τους στα διαφορετικά αυτά στυλ είναι καθοριστικά στο να μην ηχήσει αποκρουστικό το αποτέλεσμα. Πιο συγκεκριμένα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το ταλέντο της Asphodel στα φωνητικά, με μία ευρύτατη εμβέλεια, η οποία αναδεικνύεται από τα μελαγχολικά gothic, ως και τα, σχεδόν αφελή και εμπορικά, pop σημεία. Μπορεί το ‘B-Sides’ να μην έχει μεγάλη διάρκεια (πράγμα λογικό για EP), αλλά οι συνθέσεις του είναι εξαιρετικά πολύπλοκες, με ταχύτατες και απρόβλεπτες αλλαγές στο ύφος που αναμφίβολα κρατούν την προσοχή του ακροατή σε εγρήγορση. Η σκοτεινή gothic ατμόσφαιρα στοιχειώνει ακόμα και τα pop σημεία, κάνοντάς τα να ακούγονται σαν παρωδία του εαυτού τους, και επομένως ακόμα πιο ζοφερά, ενώ ατμοσφαιρικά πλήκτρα συμπληρώνουν μοναδικά το εκάστοτε ηχητικό τοπίο. Το ‘Irrelevant Waste’ είναι, κατά τη γνώμη μου, το πιο χαρακτηριστικό δείγμα πειραματισμού με ετερόκλητα υφολογικά στοιχεία, σε ένα σκοτεινό backround, προκύπτοντας σε ένα διεστραμμένο (με την καλή έννοια πάντα) παραμύθι. Τέλος, το ‘σχιζοφρενές’ σύνολο, συμπληρώνεται με το ακόμα πιο ‘σχιζοφρενές’ artwork με τα σαλιγκάρια… Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσους αγαπούν τους τολμηρούς μουσικούς πειραματισμούς.
8,5/10
Μαριάνθη Μακροπούλου
