Πρόκειται για την αναβίωση ενός παλιού και όχι ιδιαίτερα δημοφιλούς Αμερικάνικου progressive/heavy metal σχήματος από την Pure Underground, στα πλαίσια του φετινού ‘Keep It True Festival’. Οι Sacred Heart, λοιπόν, ιδρύθηκαν στα 80s και διαλύθηκαν το 1991, έχοντας προλάβει να κυκλοφορήσουν σε κασέτα το EP τους, ‘The Vision’ (1989). Το νέο ‘The Vision’ δεν περιλαμβάνει μόνο το προαναφερθέν ξεχασμένο EP, αλλά και δύο ακόμα εξίσου παλιά κομμάτια, καθώς και μία –σχετικά πρόσφατη δουλειά (2010)- των Byron Nemeth Group, προσωπικού σχήματος του πρώην κιθαρίστα των Sacred Heart, με έξι ακόμα κομμάτια. Επειδή οι δύο αυτές δουλειές, που κυκλοφορούν ως μία, διαφέρουν αρκετά ως προς το ύφος τους, ενώ κινούνται σ’ έναν κοινό old school άξονα, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ σε αυτές ξεχωριστά. Ξεκινώντας με τα κομμάτια των Sacred Heart, έχω να πω πως διαθέτουν έναν αμιγώς heavy metal προσανατολισμό με κλασικό US ύφος, και, λόγω του ότι συντέθηκαν στα 80s, είναι καθαρά old school, χωρίς την επιτήδευση για το συγκεκριμένο ‘εφέ’ που εντοπίζει κανείς πανεύκολα σε νέες μπάντες που νοσταλγούν το παρελθόν. Τα riffs είναι αρκετά πιασάρικα, δίχως να πρωτοτυπούν (μιλώντας με σημερινά δεδομένα πάντα) και οι μελωδικές γραμμές των φωνητικών είναι απαιτητικές, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον τραγουδιστή Keith Van Tassel να αναδειχθεί. Περνώντας στη δουλειά των Byron Nemeth Group, οφείλω να ομολογήσω ότι μου κίνησε λίγο περισσότερο το ενδιαφέρον, καθώς και ότι, αν δεν ήξερα πως πρόκειται για δουλειά του 2010, θα υπέθετα ότι ακούω κάποιο δημοφιλές progressive σχήμα των 80s- 90s. Αξιομνημόνευτες μελωδίες σε φωνητικά και κιθάρα, καθώς και groove-άτα πλήκτρα με analog-like ήχους που θυμίζουν κάτι από Rush, και τον Ray Richter να δίνει ρεσιτάλ στα φωνητικά είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά των εν λόγω κομματιών. Αξίζει, επίσης, να δώσετε προσοχή στο ‘The Game’ όπου γίνεται χρήση βιολιού στην αρχή, προσδίδοντας, έτσι, μεγάλη μελωδικότητα στο κομμάτι. Δυστυχώς δεν μπορώ να βαθμολογήσω ξεχωριστά τις δύο δουλειές, και μακάρι να μπορούσα να μη λάβω υπόψιν την παρούσα χρονολογία… Πάντως προτείνεται ανεπιφύλακτα στους old school metal lovers και τους fans του progressive.
7/10
Μαριάνθη Μακροπούλου
