Τέταρτη δισκογραφική δουλειά για τους Αθηναίους Potergeist, με το “Crocodile Tears”. Για όσους δεν ξέρουν το Αθηναϊκό κουιντέτο, πρόκειται για μια μπάντα που μέχρι τώρα έχει κυκλοφορήσει μόνο ποιοτικές δουλειές, σε ένα είδος μουσικής που χαρακτηρίζεται ως Swamp Metal. Μετάφραση, southern rock το οποίο έχει πάρει πολλά γκάζια και μπορεί να ονομαστεί και southern metal. Έχοντας μοιραστεί τη σκηνή με ονόματα όπως οι Lynyrd Skynyrd, Monster Magnet, Pro Pain, The Haunted, πρόσφατα με τους Corrosion Of Conformity κ.α., μπορούν πλέον να κάνουν το μεγάλο βήμα, σε ένα είδος μουσικής που είναι χιλιοπαιγμένο; Να κάνουν ένα μεγάλο βήμα με το “Crocodile Tears”, μου φαίνεται αρκετά δύσκολο. Έχουν όμως κυκλοφορήσει την καλύτερη δουλειά τους μέχρι τώρα; Ναι. Το “Crocodile Tears” απλά δεν έχει αρκετά κομμάτια κράχτες, όπως το “Truth” που πραγματικά μένει στο μυαλό σου καρφωμένο από την πρώτη ακρόαση. Γενικά ο δίσκος ακούγεται πάρα πολύ ευχάριστα, ειδικά μέσα στο καλοκαίρι. Είναι λες και έχεις να κάνεις με μια μίξη της southern σκηνής όπως την έχουν καθορίσει οι Lynyrd Skynyrd, η βαρύτητα των Pantera και η μελωδικότητα των Alter Bridge. Υπάρχουν οι πολύ βαριές στιγμές του “Atonement”, του ομώνυμου “Crocodile Tears” και του “Last Punk Standing”, οι πολύ όμορφες και μελωδικές στιγμές του “Truth” (με διαφορά το καλύτερο του δίσκου), του “What Then” και του “The Preacher And The Witch” αλλά και οι πιο stoner στιγμές με τα “ Visit From A Swampire” και “Eve”. Γενικά παρατηρώ ότι όπου οι Potergeist πηγαίνουν σε πιο μελωδικά κομμάτια και βάζουν ένα είδος εμπορικότητας στη μουσική τους τα καταφέρνουν πολύ καλά. Στο δίσκο το χαρακτηριστικό είναι τα πολύ ωραία ρεφρέν αλλά και η πολύ ταιριαστή φωνή του Αλέξη. Πολύ καλή δουλειά και από τους Στράτο και Νίκο στις κιθάρες ενώ το rhythm section (Κωστής – μπάσο, Τόλης – τύμπανα) είναι πολύ καλό, grooveάτο και κρατάει πολύ καλά τη στιβαρότητα των τραγουδιών. Η παραγωγή είναι κρύσταλλο, με την απαραίτητη βρωμιά που απαιτεί το είδος της μουσικής, αλλά δεν μπορείς να περιμένεις κάτι άλλο από τον Peter Rutcho (Falling in Reverse, Revocation, Bury Your dead, Havok κ.α.). Ο τέταρτος δίσκος των Potergeist, “Crocodile Tears”, είναι ένας δίσκος που θα αρέσει στην πλειοψηφία των heavy metal οπαδών, σχεδόν οποιουδήποτε είδους. Είναι πολύ καλός δίσκος, απλά για να κάνουν το μεγάλο βήμα στο εξωτερικό, θεωρώ ότι χρειάζονται περισσότερα κομμάτια δυναμίτες από αυτά που ήδη υπάρχουν εδώ. Πολύ καλή δουλειά και ελπίζω σε πολύ καλύτερη με το επόμενο βήμα τους. Έτσι και αλλιώς η πορεία τους είναι ανοδική.
7/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
