Εδώ έχουμε ακόμη ένα παλιό συγκρότημα, τους Pyogenesis από την Γερμανία. Δημιουργήθηκαν το 1989 (σαν Immortal Hate), στο ξεκίνημα τους και στις πρώτες κυκλοφορίες τους έπαιζαν doom/death metal αλλά στην πορεία το γύρισαν στο gothic, alternative rock/punk. Το “A Silent Soul Scream Loud” είναι το όγδοο album αλλά και το τελευταίο κεφάλαιο της τριλογίας που ξεκίνησε το 2015 με το “A Century In The Curse Of Time”.
Ομολογώ πως την πάτησα στο ξεκίνημα αυτού του δίσκου, γιατί αρχίζει δυναμικά με ένα πολλά υποσχόμενο death riff στο στυλ των Edge Of Sanity. Έτσι μου ακούστηκε εμένα, αλλά δυστυχώς παραπλανήθηκα και μετά τα πρώτα δευτερόλεπτα ξεκινούν τα φωνητικά που δεν κολλάνε σε καμία περίπτωση με το riff και μετατράπηκε σε ένα πιασάρικο γλυκανάλατο pop-punk κομμάτι. Δεν είναι κακό, αλλά για ακόμη μια φορά κάθομαι και ακούω ένα κάπως χαρούμενο τραγούδι, με άγρια φωνητικά και έναν γρήγορο ρυθμό.
Ακολουθεί το “Mother Bohemia” το οποίο ξεχειλίζει από μελωδία και χορωδιακά φωνητικά, ενώ τα drums ακούγονται μονότονα βαρώντας σε έναν συγκεκριμένο ρυθμό από την αρχή μέχρι το τέλος. Υπάρχουν δυο μπαλαντοειδή κομμάτια, τα “High Old Times” και “Modern Prometheus” που αν είστε οπαδοί του gothic, pop metal θα σας αρέσουν. Το “Will I Ever Feel The Same” είναι το πιο πιασάρικο κομμάτι του δίσκου, με όμορφο refrain και καλοστημένο riff. Το κομμάτι κατά έναν περίεργο τρόπο ακούγοντας το σου βγάζει προς τα έξω συναισθήματα νοσταλγίας και αγάπης χωρίς καμιά υπερβολή.
Συνοψίζοντας, το “A Silent Soul Screams Loud” είναι ένα όμορφο, καλοφτιαγμένο album με ωραίο περιτύλιγμα αλλά χωρίς να υπάρχει κάτι το οποίο να σου μείνει μετά την ακρόαση και να πεις ότι ξεχωρίζει. Το σημερινό τους στυλ βασίζεται σε τραγούδια γεμάτα συναισθηματική μελωδία δημιουργώντας μελαγχολία προκειμένου να αιχμαλωτίσουν με τα συναισθήματα του τον ακροατή. Σε όσους αρέσει το pop metal πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος δίσκος είναι μια πολύ καλή επιλογή, οι υπόλοιποι απλά προσπερνάμε.
6/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
