Σήμερα θα καταπιαστούμε με ένα EP που κυκλοφόρησε για τα είκοσι χρόνια ύπαρξης της φιλανδέζικης μπάντας Re-Armed. Έχοντας σχηματιστεί το 2001, οι Re-Armed άρχιζαν να κερδίζουν φήμη μετά την πρώτη τους δεκαετία, αφού το πρώτο άλμπουμ, το “Worldwide Hypnotize” κυκλοφόρησε το 2012.
Οι καλές, όμως, κριτικές που ακολουθούσαν κάθε τους κυκλοφορία, γρήγορα τους έκανε γνωστούς και εκτός των συνόρων της Φινλανδίας, κάτι που φάνηκε και από τις περιοδείες που έκαναν στην Ευρώπη και αργότερα στην Ιαπωνία. Στην αρχή έπαιζαν υπό το ιδίωμα του death / thrash, ενώ αργότερα εισήγαγαν συμφωνικά στοιχεία στη μουσική τους και κατευθύνθηκαν προς το συμφωνικό και μελωδικό death metal.
Και για μία κυκλοφορία που γιορτάζει τα είκοσι χρόνια πορείας μια μπάντας, δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστός ο τίτλος του, “XX”. Το “XX” αποτελείται από έξι κομμάτια, αν και μόνο τρία από αυτά είναι καινούργια, ενώ τα υπόλοιπα είναι παλαιότερα κομμάτια, αλλά με διαφορετικές εκτελέσεις από τις αρχικές.
Θα ξεκινήσω από καινούργια, στα οποία μπορεί κανείς να ακούσει πλήρως τον καινούργιο ήχο των Φιλανδών, που ξεκίνησε από το “Ignis Aeternum”, του 2020, αν δεν έτυχε να ακούσει πριν τη συγκεκριμένη κυκλοφορία. Από αυτά τα κομμάτια, τα δύο πρώτα, τα “As the Stars Align” και “Monoeyes”, βαδίζουν σε πιο δυνατά και βαριά μουσικά μονοπάτια, ακολουθώντας ως ένα σημείο τη φόρμουλα των παλαιοτέρων κυκλοφοριών τους.
Υπάρχουν έντονα σημεία extreme metal, με πολύ δυνατό παίξιμο στα τύμπανα, καταιγιστικά ξεσπάσματα με blast beats, βαριές κιθάρες και βαθιά και φωναχτά φωνητικά. Από ‘κει και πέρα, όμως, έχουμε από τη μία τις μελωδικές κιθάρες, που αναλαμβάνουν δράση στα αργά και mid-tempo κοψίματα, εκεί δηλαδή που η ένταση της μουσικής υποχωρεί κάπως. Και σε αυτά τα σημεία μαζί με τις κιθάρες θα έχουμε και πιο μελωδικά φωνητικά, αλλά και συνοδεία πιάνου ή βιολιού.
Από την άλλη, έχουμε το συμφωνικό στοιχείο, το οποίο έχει πραγματικά παντρευτεί υπέροχα με εκείνο του extreme metal. Και μιλάμε για κανονική συμφωνική μουσική, με ενορχηστρώσεις και διάφορα όργανα, και όχι μονάχα με πλήκτρα, όπως συμβαίνει με άλλα συγκροτήματα που χρησιμοποιούν μόνο πλήκτρα και βαφτίζουν τη μουσική τους συμφωνική.
Και είναι πολύ ωραίο το γεγονός πως η συμφωνική μουσική ακολουθεί πλήρως τα ξεσπάσματα ή τα μελωδικά περάσματα του metal κομματιού, δίνοντας φοβερή ένταση στα πιο γρήγορα σημεία και χαλαρώνοντας και αυτή στα πιο μελωδικά.
Το τρίτο κομμάτι, το “Tomorrow”, ακολουθεί μια πιο μελωδική διαδρομή, με μια περισσότερο power μπαλάντα νοοτροπία, τουλάχιστον στην αρχή και στο τέλος της. Και αυτό γιατί σε κάποια σημεία υπάρχουν περάσματα γρήγορων και μεσαίων ταχυτήτων, που όμως δεν διαρκούν πολύ. Ο βασικός χαρακτήρας της σύνθεσης είναι εκείνος της μελωδίας και της ωραίας έντασης μιας power μπαλάντας που αναδύεται και από τα όργανα και από τα φωνητικά.
Και περνάμε στις τρεις επανεκτελέσεις. Δύο από τα κομμάτια, τα “Beyond the Horizon” και “Ode to Life” περιέχονταν στο “Ignis Aeternum”, ενώ το τρίτο, το “Evolve Cycle” περιεχόταν στο “The Era of Precarity”, του 2016. Η εκδοχή του “Beyond the Horizon” είναι ακουστική και με φόρμα μπαλάντας, με την προσθήκη δεύτερων γυναικείων. Δεν είμαι καθόλου οπαδός των ακουστικών εκτελέσεων, γενικά, αλλά η αλήθεια είναι πως έχει γίνει καλή δουλεία, καθώς έχει όμορφες μελωδίες και είναι ενδιαφέρον να δεις πως έχουν πάρει μία σύνθεση μελωδικού και συμφωνικού death metal και την έχουν μετατρέψει σε μπαλάντα, αν και η αρχική σύνθεση είχε ήδη πολλά μελωδικά περάσματα.
Η επανεκτέλεση του “Evolve the Cycle” έχει γίνει προφανώς με αρκετά χιουμοριστική διάθεση, μιας και πρόκειται για μουσική που θα μπορούσες κάλλιστα να ακούς στα 90s, την ώρα που έπαιζες κάποιο παιχνίδι πλατφόρμας σε ένα ουφάδικο. Και αυτό γιατί η εκτέλεση αυτή είναι σε στυλ οκτάμπιτης μουσικής. Έτσι κι αλλιώς, και το ίδιο το συγκρότημα έχει ονομάζει το κομμάτι αυτό “Evolve Cycle (Arcade Version)”.
Τέλος, έχουμε το “Ode to Life”, το οποίο είναι μια πραγματική και εξαιρετική συμφωνική εκτέλεση, χωρίς metal μουσική και χωρίς φωνητικά, άνετα βγαλμένη από έναν μοντέρνο δίσκο κλασσικής μουσικής. Και είναι λογικό το να διαλέγουν ένα κομμάτι από παλαιότερο δίσκο για να το μετατρέψουν σε συμφωνικό κομμάτι, μιας και που η αρχική σύνθεση δεν είχε συμφωνικά στοιχεία.
Το “XX” θα μπορούσε να είναι μια κυκλοφορία που απευθύνεται μονάχα στους οπαδούς του συγκροτήματος. Η αλήθεια είναι πως ακούγεται ανετότατα και από εκείνους που δεν γνώριζαν το συγκρότημα, αλλά αγαπούν το μελωδικό και το συμφωνικό extreme metal, καθώς θα είναι μια ευκαιρία να ακούσουν μετά και τις προηγούμενες κυκλοφορίες των Re-Armed. Ένα πολύ ωραίο και δυνατό EP, στο οποίο έχει γίνει πραγματικά εξαιρετική δουλειά.
8/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
