Η Γαλλία έχει μια εξαιρετική σκηνή στον χώρο του djent, με μεγαλύτερους εκφραστές (φυσικά) τους αγαπητούς Gojira, αλλά και τους Hacride, τους Trepalium, τους Scarve, τους Gorod ανάμεσα σε άλλους. Σε αυτούς έχουν έρθει να προστεθούν οι Stengah, οι οποίο μόλις κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, το “Soma Sema”, το οποίο διαθέτει δέκα δυναμικές συνθέσεις που έρχονται να σας συναρπάσουν ενώ παράλληλα «έπαιξαν σοβαρή μπαλίτσα» υπογράφοντας στην Mascot Records. Στα δικά μου αυτιά λοιπόν, οι Stengah, πέραν του ότι «πίνουν νερό» στο όνομα των Gojira, έχουν επιρροές στην μουσική τους επίσης από τους πρωτεργάτες Σουηδούς, τους Meshuggah, τους Soulfly, τους Slipknot ενώ λοξοκοιτούν και με μια πιο “proggy” ματιά προς τους Pain Of Salvation των τελευταίων δίσκων, κυρίως στην μορφή του “Panther”. Έχετε μπει ήδη στο πνεύμα για του τι πρόκειται να ακούσετε.
Ο δίσκος ανοίγει με το intro “Weavering” με το ψάρεμα να ξεκινά για να έρθει το – video clip-άτο – “At The Behest Of Origins” να σου πάρει τα μυαλά και να σε τραβήξει μέσα στις χαώδης μελωδίες του. Σε αυτό συμβάλλει τα μέγιστα ο frontman της μπάντας, Nicolas Queste, ο οποίος πρόκειται για… «παλίκαρο» όπως θα έλεγε μια ψυχή, καθότι η στεντόρεια, δυναμική φωνή του σε μαγνητίζει και σου δείχνει πως υπάρχει νέος διεκδικητής εκεί έξω! Στο “Above Inhumanity” τα εκπληκτικά, κοφτά, riffs και το εξαιρετικό drumming από τον Eliott Williame αποτελούν αυτό που χρειάζεται ως βάση για ακόμα μια φορά ο Queste για να σε «σφάξει»! Εύκολα το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ.
Το “Swoon” με τις κλιμακωμένες αλλαγές του αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη και ορθά έχει τοποθετηθεί στην σειρά που βρίσκεται στο δίσκο, καθώς τα μελωδικά και τα brutal φωνητικά δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Κάπου εκεί οδεύουμε στα μισά του δίσκου και το “Lumen”, όπως ακριβώς και το προηγούμενο σε «ψαρώνει» και ακολουθεί μουσικά την νόρμα που κινείται το “Above Inhumanity”: είναι γεμάτο με φα-ντα-στι-κά riffs, ένα φα-ντα-στι-κό rhythm section γεμάτο groove ενώ για τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες του Queste τι μπορώ να πω; Ο άνθρωπος είναι «μακελάρης», κοινώς σκοτώνει! Η μεγάλη «μαγκιά» της μπάντας γίνεται με το μεγαλύτερο της κομμάτι, κάτι παραπάνω από εξήμισι λεπτά, το “Message In Memories”, όπου οι προαναφερθείσες καταβολές του σχήματος από Gojira μαζί με κάποια Slipknot στοιχεία, είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς! Θα μπορούσα να πω ότι ίσως είναι και η πιο “mainstream” στιγμή του σχήματος μέσα στην κυκλοφορία αυτή.
Η αντίστροφη μέτρηση για να μπούμε στην τελική ευθεία για να ολοκληρωθεί το “Soma Sema” γίνεται με το “Blank Masses Inheritance” όπου εδώ τον ρόλο του ηγέτη αναλαμβάνει ο μπασίστας Benoit Creteur, ο οποίος είναι εξίσου «παίχτης»! Ακούστε το κομμάτι και θα καταλάβετε γιατί το λέω. Στο “He And The Sea” μια σφαλιάρα έρχεται ξαφνικά και σε βάζει σε alert! Δεν ξέρεις από που σου ήρθε. Αυτό κάλλιστα είναι κομμάτι το οποίο ο Max Cavalera θα πλήρωνε όσο-όσο για να του δώσει τα δικαιώματα η μπάντα να το βάλει σε κάποιο άλμπουμ Soulfly. Απλά, λιτά και κατανοητά. Το κομμάτι «σκοτώνει» από όλες τις απόψεις. Λίγο πριν το τέλος το “The Overman” «δίνει πόνο» με τα κοφτά του riffs στην εισαγωγή για να σε πάρει και να σε σηκώσει! Δεν μπορείς να σταματήσεις να κουνάς το κεφάλι σου ρυθμικά πάνω κάτω. Αυτό που σου παίρνει τα μυαλά όμως είναι η χρήση του σαξοφώνου, το οποίο έρχεται από το πουθενά και σε εγκλωβίζει στην μελωδική του δύνη. Το άλμπουμ κλείνει με το “Offering”, ένα metal συνονθύλευμα που μπορείς να ακούσεις τα πάντα από το ευρύ φάσμα του, αποτελεί το ταιριαστό τέλος σε ένα φανταστικό ντεμπούτο άλμπουμ, ένα από τα καλύτερα που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια ανεξαρτήτου είδους. Ψάξτε τους, μην τους αφήσετε. Έχουν την στόφα να γίνουν το “next-big-thing”!
8,5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
