Οι Rekkorder είναι ένα κουαρτέτο που μας έρχεται από τη Γερμανία, πιο συγκεκριμένα από το Αμβούργο, και αποτελείται από τους Nina Lucia στα φωνητικά, Bernd Bloedorn στις κιθάρες, Antonio Muñoz-Manero στο μπάσο και Niclas Von Henko στα τύμπανα. Αν και δεν τους είχα ακούσει ποτέ ξανά και τους γνώρισα μόλις σήμερα, χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό καθώς αποτελούν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη για εμένα. Αν και ιδρύθηκαν το 2015, μόλις κυκλοφόρησαν τη δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά τους με τίτλο “One” μετά το ντεμπούτο του 2016, “Breaking Silence”.
Ήδη από το εισαγωγικό και ομότιτλο κομμάτι “One”, η μπάντα δείχνει ξεκάθαρα της προθέσεις της, τις οποίες όμως μας αποκαλύπτει έμπρακτα με τις κραυγές της τραγουδίστριας στο δεύτερο κομμάτι “Sweet Control”. Απίστευτα δυναμικό, groov-άτο, ευθύ, «βρώμικο» hard rock με τα απίστευτα πνευμόνια της Nina να μην σε αφήνουν λεπτό σε ησυχία. Το άλμπουμ έχει 17 κομμάτια στο σύνολο και όμως δεν καταντάει βαρετό. Η διάρκειά τους έτσι κι αλλιώς είναι πάντα σε λογικά πλαίσια (από τρία έως πέντε λεπτά μέσο όσο), οπότε έτσι κι αλλιώς δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια. Τα δίνουν όλα όπως και όσο πρέπει και ταυτόχρονα διατηρούν το ενδιαφέρον, κάτι που αν μη τι άλλο φανερώνει και το επίπεδο της μουσικό-συνθετικής τους ικανότητας.
Όλα τους τα κομμάτια έχουν απίστευτη ενέργεια, όμορφες μελωδίες και πάνω από όλα την εξαιρετική φωνή της Nina η οποία έχει τη δυνατότητα να μας παρασύρει ήρεμα με τη βελούδινη σε σημεία φωνή της αλλά κυρίως με το απίστευτο γρέζι της που την κάνει επιβλητική και απόλυτη και δίνει τη δυναμική που χρειάζεται στο κάθε τραγούδι. Μπορώ να πω πως ξεχώρισα τόσο το πρώτο single του άλμπουμ Gravestone, όσο και τα “Sweet Control”, “End It All”, “Broken”, “Sugar” και “Dark Labyrinth” (πιο σκοτεινό και με λίγο πιο αργούς ρυθμούς) και όλα για τον ίδιο λόγο, αποτελούν τα πιο τρανταχτά παραδείγματα του ήχου των Rekkorder όπως αυτός έχει περιγράφει πιο πάνω.
Βέβαια, αξίζει να αναφέρω και το “The Last Walk” που αποτελεί τη μπαλάντα του άλμπουμ με μία πολύ όμορφη ενορχήστρωση εγχόρδων και το “Lass Los” που αποτελεί και το ήρεμο κλείσιμο του δίσκου με έναν ακουστικό ήχο και πάλι με τη συνοδεία εγχόρδων. Μπορώ να πω πως η ακρόαση όλου του άλμπουμ ήταν πάρα πολύ ευχάριστη και εγώ προσωπικά εξεπλάγην αρκετές φορές με το πόσο καλοδουλεμένα ακούγονται τα κομμάτια, ακόμα και στην πιο μικρή λεπτομέρεια και το συστήνω ανεπιφύλακτα για όλους τους λάτρεις του rock ‘n’ roll, του punk και του heavy metal.
8/10
Ελίζα Καπουράλου
elizakap1989@gmail.com
