Rockwave Festival – Day 3 (The Prodigy, Judas Priest, Black Rebel Motorcycle Club, Rotting Christ, John Garcia, Maplerun, Electric Litany, Exarsis)
Σαββάτο 4 Ιουλίου, TerraVibe Park, Μαλακάσα
Η τρίτη μέρα του 20ου και κατά συνέπειαν επετειακού Rockwave festival έμελλε να διεξαχθεί υπό πολύ παράξενες συνθήκες: από τη μια η προκήρυξη του δημοψηφίσματος και το μίζερο και διχαστικό κλίμα που δημιουργήθηκε με την προπαγάνδα να πηγαίνει σύννεφο και από την άλλη η αφόρητη ζέστη. Παρ’ όλα αυτά αρκετές χιλιάδες κόσμου αψήφησαν την όλη κατάσταση και έσπευσαν στο Terravibe στη Μαλακάσα για να απολαύσουν το μοναδικό πράγμα στον κόσμο που πραγματικά ενώνει: την ΜΟΥΣΙΚΗ! Συνεχίστε την ανάγνωση για να δείτε πως εξελίχθηκαν τα πράγματα ή τουλάχιστον πως τα είδα και τα βίωσα εγώ.
Exarsis
15:45 η ώρα που ο ήλιος χτυπάει αλύπητα και στη μικρή σκηνή του Terravibe, Άγγλοι στην ώρα έναρξης, ανεβαίνουν οι Exarsis. Ξεκινούν “εκρηκτικά” όπως πάντα, και με σύμμαχό τους τον καλό ήχο κάνουν ένα άριστο opening με το “False Flag Attack” μέσα από τον νέο τους δίσκο “The Human Project”. Ακολουθεί το ίσως πιο χαρακτηριστικό κομμάτι τους με τίτλο “Toxic Terror” από τον δεύτερο δίσκο τους “The Brutal State” και συνεχίζουν δίνοντας, όπως είναι φυσικό, έμφαση σε τραγούδια από το νέο άλμπουμ αποσπώντας αρκετά χειροκροτήματα και κραυγές! Όσο περνά η ώρα άλλο τόσο μαζεύεται ο κόσμος, όπου φανερά ενθουσιασμένος συμμετέχει ενεργά καθώς η μπάντα οργώνει τη σκηνή και εμψυχώνει δυναμικά και συνεχώς το κοινό στο να προκαλέσει τον απόλυτο χαμό και να ανοίξουν πιτ, έχοντας ιδιαίτερη απήχηση από τους ηλικιακά μικρότερους παρευρισκόμενους. Λίγο πριν το τέλος η μπάντα μας ευχαριστεί για την υποστήριξή μας σε τέτοιες δύσκολες μέρες και εμείς επίσης τους ίδιους για το πάθος και την ενέργειά τους! Σίγουρα από τις καλύτερες thrash μπάντες αυτή τη στιγμή παγκοσμίως!
Setlist: False Flag Attack, Toxic Terror, Addicting Life Waste, Abnormal Generation, Dying Earth, Surveilance Society, Brutal State, Skull & Bones, Under Destruction.
Electric Litany
Μεταφορά στη μεγάλη σκηνή του Terravibe, για τους Electric Litany οι οποίοι άνοιξαν το show τους με το “Feather Οf Ecstacy” παρασύροντας μας σε ψυχεδελικές καταστάσεις. Τα αιθέρια φωνητικά, τα αλλόκοτα κιθαριστικά delay, οι ρομποτικοί ρυθμοί και τα διαστρεβλωμένα συνθετικά, είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το νοσταλγικό ύφος τους. Στη συνέχεια ακολούθησαν τα “Tear” και “Azure” δημιουργώντας ένα όχι μόνο μελαγχολικό αλλά ίσως καταθλιπτικό κλίμα μάλλον λίγο αταίριαστο με την ώρα εμφάνισής τους και σίγουρα ασυμβίβαστο της διάθεσης του κοινού που στην συντριπτική του πλειοψηφία προτίμησε την σκιά και να τους ατενίζει από μακριά. Δεν πτοήθηκαν βέβαια, αστειεύτηκαν ρωτώντας μας πως και δεν πήγαμε για μπάνιο με τόση ζέστη και σχολιάζοντας καυστικά τη δήλωση του γνωστού μαϊντανού Κώστα Σόμμερ περί του ναι στο δημοψήφισμα. Καθόλου άσχημοι ίσως την επόμενη φορά τους αντιμετωπίσουμε και θερμότερα.
Maplerun
Πίσω στο Vibe Stage για τη δεύτερη μπάντα που θα εμφανιζόταν στη συγκεκριμένη σκηνή, τους δικούς μας Maplerun. Έχοντας δυο άλμπουμ στο ενεργητικό τους και προετοιμάζοντας το τρίτο τους με παραγωγό τον σπουδαίο David Bottrill (Tool, Μuse, Placebo, Smashing Pumpkins κ.α.) ξεκίνησαν με τα πιο γνωστά τους “For Υou” και “Behind Those Walls” καθώς και το “Bombs” όπου πρόσφατα κυκλοφόρησαν το βίντεο κλιπ του. Θα μπορούσε κάποιος να τους χαρακτηρίσει εναλλακτικούς και ανατρεπτικούς μιας και από πολύ ήρεμη ροκ που μας παρέπεμπε σε Tool και Katatonia, το γύρισαν σε κεφάτο χέβι μέταλ μαζεύοντας στην εξέλιξη του show τους το διπλάσιο κοινό από το αρχικό. Στο φινάλε μας αποχαιρέτησαν με το “Τoxicity” των System Of A Down, κάτι που κανείς δεν περίμενε και αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη. Ίσως αν ο ήχος τους ήταν λίγο πιο έντονος και “ζωντανός” να ξεσήκωναν περισσότερο το κοινό το οποίο όμως τους καταχειροκρότησε αναγνωρίζοντας την αξία τους.
John Garcia
Tο κλίμα χαλαρό στη μεγάλη σκηνή του Terravibe, και κάπου εκεί λίγα λεπτά μετά τις 18:00 σκάει μύτη και παίρνει θέση στη σκηνή ο John Garcia πλαισιωμένος από τους μουσικούς του. Μας καλησπερίζει με το “Molten Universe” για να ακολουθήσουν δυο ακόμη τραγούδια των Kyuss τα “Gardenia” και “One Inch Man”. Το κοινό τον αποθεώνει δικαίως καθώς διακρίνει την εξαιρετικά καλή έως κρυσταλλένια κατάσταση της φωνής του, που παρά το πέρασμα του χρόνου και τη συμμετοχή του σε ένα σωρό μπάντες, έχει διατηρήσει αναλλοίωτη τη χροιά και το “χρώμα” της. Συνέχισε με τραγούδια από τον προσωπικό του δίσκο για να επιστρέψει πάλι στους Kyuss και το “Tangy Zizzle” και να κλείσει με το “The Blvd” από τον προσωπικό του. Με το γνωστό απρόσιτο ύφος και το “βαρύ” περπάτημα του, απέφυγε τα περιττά ροκσταριλίκια και επικεντρώθηκε στη μουσική, τραγούδησε κάθε στίχο με πάθος και δημιούργησε πανικό στις πρώτες σειρές. Απλά φοβερός!
Setlist: Molten Universe, Gardenia, One Inch Man, My Mind, Rolling Stoned, Thumb, 5000 Miles, Tangy Zizzle, The Blvd.
Rotting Christ
Με τι λόγια να περιγράψει κανείς τον χαμό που επικρατούσε τη στιγμή που οι Rotting Christ, ακριβώς στις 19:00, ανέβηκαν στη σκηνή με το “ΧΞΣ” να κηρύττει την έναρξη της συντέλειας! Ατάκες του τύπου “Επίγεια κόλαση”, “Χαμός”, “Πώρωση”, “Πουτάνα όλα” όσο κλισέ και αν είναι, άλλο τόσο είναι ρεαλιστικές είναι μιας και αντιπροσωπεύουν απόλυτα την εμφάνιση της μπάντας και τις αντιδράσεις του κοινού από κάτω. Για πολλούς έπαιξαν πολύ λιγότερο απ’όσο θα έπρεπε, παρ’όλα αυτά μέσα στα 75 λεπτά που διήρκεσε το show τους έπαιξαν τους ύμνους P’unchaw Kachun – Tuta Kachun, Athanati Este, Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού, Nemecic, King Of A Stellar War, The Sign Of Evil Existence, Transform All Suffering Into Plagues, Societas Satanas (διασκευή Thou Art Lord), In Yumen-Xibalba, Grandis Spiritus Diavolos, Χάος Γένετο (The Sign Of Prime Creation) δικαιώνοντας τους θαυμαστές τους που δε σταμάτησαν στιγμή να ζητωκραυγάζουν και να κοπανιούνται. Οι Rotting Christ, έψησαν για τα καλά ακόμα και τους πιο δύσπιστους παρευρισκόμενους. Βέβαια ως κοινό δε περιμέναμε κάτι χαμηλότερου επιπέδου, αλλά τι να πρωτοσχολιάσει κανείς..την ενέργεια που μετέδιδαν προς το κοινό, τη δυναμικότητα και τη συγκίνηση, το όλο συναίσθημα; Αρκεί να έβλεπε κανείς τις αντιδράσεις κοινού και μπάντας και θα καταλάβαινε για τι ακριβώς μιλάμε. Τέλος επικρατούσε μια παραληρηματική και σχεδόν ακατάληπτη ευφορία καθώς ο Σάκης και η παρέα του μας είχαν κρατήσει για το τέλος τα “Νoctis Εra” και “Non serviam” όπου κοινό και μπάντα έγιναν κυριολεκτικά ένα με ηγέτη τον Σάκη να προκαλεί τους φανς του ανέβουν στη σκηνή και τον Halford στα παρασκήνια να επιδίδεται σε ανελέητο headbanging! Non serviaaaaaaammmm. Απλά θεοί!
Setlist: ΧΞΣ, P’unchaw Kachun – Tuta Kachun, Athanati Este, Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού, Nemecic, King Of A Stellar War, The Sign Of Evil Existence, Transform All Suffering Into Plagues, Societas Satanas (διασκευή Thou Art Lord), In Yumen-Xibalba, Grandis Spiritus Diavolos, Χάος Γένετο (The Sign Of Prime Creation), Noctis Era, Non Serviam.
Black Rebel Motorcycle Club
Μετά την ισοπέδωση από τους Rotting Christ, oι Black Rebel Motorcycle Club , μας υποδέχτηκαν πίσω στη μεγάλη σκηνή του Terravibe με τη γνωστή επιτυχία τους “Beat The Devil’s Rose Tattoo” ξεσηκώνοντας το λιγοστό εναλλακτικό κοινό που τους παρακολουθούσε παραπέμποντας τους σε άλλες εποχές και έντονες εικόνες δύσης. Συνέχισαν με την επίσης γνωστή επιτυχία τους “Let Τhe Day Begin” από τον τελευταίο δίσκο τους “Specter Αt τhe Feast”. Ο κόσμος που τους γνώριζε ήταν φανερά ενθουσιασμένος και με την εκκίνηση του “Αin’t Νo Εasy Way”, που μάλλον όλοι οι “πιστοί” ανυπομονούσαν να ακούσουν, άρχισε να χορεύει ασταμάτητα και να τραγουδάει στο ρυθμό τους. Όσο πέρναγε η ώρα άλλο τόσο αυξανόταν ο κόσμος όπως και η διάθεση κοινού και μπάντας και το κλίμα γινόταν πιο χαλαρό και ευδιάθετο. Επίσης αξιοσημείωτες ήταν και οι στιγμές των κομματιών “I Hate The Taste”, “Whatever Happened To My Rock N’ Roll” και “Spread Your Love”. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευρέως γνωστοί σε άτομα με διαφορετικές μουσικές προτιμήσεις, μετά από μία τόσο αξιοπρεπή εμφάνιση σίγουρα θα πρόσθεσαν μερικούς φανατικούς οπαδούς!
Judas Priest
Η ώρα πλησιάζει 9.30 και το πανό των Priest που μας χωρίζει από αυτούς επιτέλους πέφτει υπό τους ήχους του “Battle Cry” intro. Το κοινό άναυδο καλωσορίζει τους Metal Gods με την πιο θερμή κραυγή του, άτομα όλων των ηλικιών, αγόρια και κορίτσια κραυγάζουν και κοπανιούνται στον ρυθμό του, μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται ο (γέρο)Halford και ολόκληρο το κοινό της Τερρα σκηνής προκαλεί τον απόλυτο επίγειο χαμό. Τη σκυτάλη παίρνει το “Dragonaut” κομμάτι επίσης από τον καινούριο τους δίσκο. Ακολουθούν κλασσικά κομμάτια όπως τα “Metal Gods”, “Devil’s Child”, “Victim Of Changes”, “Halls Of Valhala”, “Turbolover”, “Jawbreaker” και το ομότιτλο του νέου τους άλμπουμ “Redeemer Of Souls”. Σε μεγάλα κέφια, θερμοί και μεταδοτικοί όπως πάντα, μας περνούν όλη την ενέργεια μέσω της άριστης σκηνικής και μουσικής τους παρουσίας δίνοντας το 100% του εαυτού τους ακόμα και στη γνωστή μπαλάντα “Beyond Τhe Realms”. Επίσης ο Halford δε ξέχασε να επισημάνει τη σύντομη επιστροφή τους στη χώρα μας. Και εκεί που νομίζουμε είδαμε τα πάντα, μπαίνει η εισαγωγή του “Breaking the law” πριν καν το αντιληφθούμε. Tα λόγια δε περιγράφουν το συναίσθημα της στιγμής, ατάκες τύπου “Όνειρο πραγματοποιείται” και απίστευτη ανατριχίλα. Ο Halford αποχωρεί για λίγο και επανέρχεται στη σκηνή με μια μοτοσυκλέτα, μαστίγιο και ανάλογη ενδυμασία για το “Hell Βent For Leather” και προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε τις στιγμές που ζούμε! Ακολουθούν οι ύμνοι “Hellion/Electric Eye” και “You Got Another Thing Comming” με την ατμόσφαιρα να μετατρέπεται σε 80’s Heavy Metal party, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από έναν ατέρμονο πανικό με καθοδηγητή τoν Halford. Στη συνέχεια αναλαμβάνει το μικρόφωνο ο mr.Travis που μας ξεσηκώνει και μας παρακινεί να επιλέξουμε το κομμάτι με το οποίο θα τελειώσουν. Δε θα μπορούσε να είναι κάποιο άλλο από το “Painkiller”! θα το έλεγε κανείς ως το απόλυτο φινάλε! Κι όμως δεν ήταν το φινάλε, καθώς οι Metal Gods μας επιφύλασσαν μια ακόμα έκπληξη για την ολοκληρωτική απογείωση του show, παίζοντας το “Living After Midnight” λίγα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα και κυριολεκτικά συγκρότημα και κοινό έγιναν ένα! Τέλος ο κιθαρίστας τους Richie Faulkner έδειξε ιδιαίτερη εκτίμηση στο αυτοσχέδιο πανό από μέρος των fans τους, ανεβάζοντας το στη σκηνή για αναμνηστικές φωτογραφίες. Οι Judas Priest τα έσπασαν και μας αποχαιρέτησαν μοιράζοντας πέννες και drummsticks. Όνειρο!!!
Setlist: Battle Cry (intro), Dragonaut, Metal Gods, Devil’s Child, Victim Of Changes, Halls Of Valhalla, Turbo Lover, Redeemer Of Souls, Beyond The Realms Of Death, Jawbreaker, Breaking The Law, Hell Bent For Leather, The Hellion / Electric Eye, You’ve Got Another Thing Comin’, Painkiller, Living After Midnight.
The Prodigy
Για πολλούς μακράν η καλύτερη μπάντα του είδους τους. –The Prodigy– η ώρα περασμένη, η μεγάλη σκηνή του Terravibe φίσκα από κόσμο. Οι συνώνυμοι του Electrodance Party, Τhe Prodigy κάνουν τη δυναμική εισαγωγή τους με το κομμάτι “Breath”, δημιουργώντας ένα εκπληκτικό οπτικό αποτέλεσμα με τη βοήθεια του φωτισμού και των καπνογόνων της σκηνής, παραπέμποντας σε Psychedelia πάρτυ με κέφι τρελό και με συντονιστή τον Keith Flint ο οποίος χωρίς έλεος από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό δε σταματά να χοροπηδάει / χορεύει / τρέχει / τραγουδά. Αλλά και το κοινό δε πάει πίσω, καθώς επικρατεί ένα ατελείωτο χορευτικό pit, το οποίο θα κρατήσει καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Στη συνέχεια ακολουθούν οι επιτυχίες τους “Day Is My Enemy”,”Firestarter”, “Omen” ,”Invaders Must die”, “Smack My Bitch Up”, “Wild Frontier”,”Wall Of Death”,”Medicine”,”Roadbloxs”,”Run With The Wolves”, “Their Law”. Ακόμα και τον πιο σκληροπυρηνικό μεταλά δεν ήταν δυνατόν να τον αφήσουν ασυγκίνητο! Θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει την εμφάνιση τους ως “τσουνάμι” μιας και παρέσυρε στο διάβα της όλους τους παριστάμενους του Rockwave festival, ανεξαρτήτως μουσικής προτίμησης.
Φυσικά και δε θα μπορούσε να λείψει ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία τους “Take Me To The Hospital” με το όποιο έκλεισαν τη βραδιά κερδίζοντας το θερμό χειροκρότημα κάθε παρευρισκομένου. Μοναδική ένσταση ότι τελείωσαν ένα τέταρτο νωρίτερα από το προκαθορισμένο!
Εν κατακλείδι το 20ο Rockwave festival παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες που προανέφερα τίμησε το όνομα του και την ιστορία του με μπάντες που τα έδωσαν όλα και σημαντική παρουσία του κοινού. Να ευχηθώ του χρόνου να διεξαχθεί υπό πολύ καλύτερες συνθήκες με ακόμη περισσότερα συγκροτήματα και ακόμη μεγαλύτερη παρουσία κόσμου.
Ανταπόκριση: Αντιγόνη Λαζάρου
