Όχι, απλά όχι. Τα ταλαιπωρημένα από την κακή metal-core σκηνή που έκανε ολόκληρη παρέλαση αυτόν τον μήνα αυτιά μου απλά δεν μπορούν να αντέξουν άλλον έναν τόσο φτωχής ποιότητας δίσκο. Δεν θα το κουράσω πολύ…Οι Rusted Chains είναι μια σχετικά νέα μπάντα από την Γερμανία που σχηματίστηκε το 2003 και καθότι οι Γερμανόφωνοι από κούνια έχουν μια τάση να μας γυρίζουν ενίοτε το κεφάλι με τον extreme ήχο που ‘παράγουν’, ετούτοι εδώ είναι η περίτρανη απόδειξη ότι δεν έχει καμία απολύτως σημασία η καταγωγή σου ούτε εάν σε ανέθρεψαν με Destruction και Sodom για να βγάλεις το επόμενο ‘Eternal Devastation’. Επί τούτου αυτός ο δίσκος είναι τόσο ανούσιος που όχι μόνο δεν καταφέρνει να βγάλει από μέσα σου το μίσος που επιθυμεί αλλά είναι μια καλή πρόταση για τους ινσομνιακούς φίλους μας. Αν και μόλις αρχίζει τις τσιρίδες ο τραγουδιστής διαπιστώνεις ότι ακόμη και το δικαίωμα του ύπνου πάει περίπατο. Οπότε αντί για head-banging χασμουρητό και αντί για οργή και μίσος άπειρα νεύρα. Η πλέον ακατάλληλη πρόταση για τα πρωινά πριν πας στη δουλειά.
2/10
Αγγελική Καπίρη
