Πολύ καλός δίσκος μελωδικού progressive metal από τους Βορειοϊρλανδούς Sandstone, οι οποίοι φαίνεται να χτυπάνε σταθερά κάθε δυο χρόνια τον τελευταίο καιρό και να μη σταματάνε την ανοδική τους πορεία. Μετά το πιο ακατέργαστο μείγμα heavy/prog/power του “Purging The Past” όπου τα διάφορα είδη αλληλοδιαδέχονταν το ένα το άλλο αρκετά ασύνδετα και μετά από το πολύ πιο αρμονικά δεμένο και με συνοχή “Cultural Dissonance” όπου και πάλι όμως η αρμονία και η αίσθηση της κορύφωσης και δυναμικής δεν είχε φτάσει ακόμα σε υψηλά επίπεδα, έρχεται το ακόμα ένα σκαλοπάτι ανώτερο και πλέον ωριμότερο όλων, το “Delta Viridian”, όπου η μπάντα φαίνεται να έχει πλήρως τη μουσικότητα της υπό τον έλεγχο της και να γράφει πολύ όμορφα τόσο μελωδικά όσο και τεχνικά κομμάτια τα οποία κυλάνε πάρα πολύ όμορφα.
Η μπάντα κλασικά ακούγεται σαν ένα κράμα Symphony X, Dream Theater (λιγότερο πλέον), Fates Warning, Shadow Gallery, Queensrÿche (πολύ περισσότερο τώρα) φιλτραρισμένο μέσα από πολύ όμορφες και εύθυμες μελωδίες και μέσα από έναν ευρωπαϊκό prog αέρα. Ήδη από το πρώτο πολύ καλό κομμάτι, το οποίο είναι κράμα Shadow Gallery και Eric Johnson, καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται. Όμως το καλό σερί από κομμάτια αργεί αρκετά να έρθει. Λίγη ευχάριστη αναμονή όμως και στο “Red Mist” (ίσως και το πιο καλό του δίσκου) αρχίζουν να «σκάνε τα καψούλια». Και από εκεί και πέρα μόνο κομματάρες μέχρι και τέλους.
Το “Cartesia” είναι ένα φανταστικό μελωδικό κομμάτι με lead-άρες, το “Monument” αργόσυρτη πολύ όμορφη prog-ίλα με symphonic υπόστρωμα, το “Beneath the Scars” πολύ ωραίο με κλεφτές ματιές προς Europower καταστάσεις, το “Fortress” απλά ένα από τα καλύτερα του δίσκου με τρομερή κιθαριστική δουλειά και το “Transgression” όμορφη μπαλαντοειδής «σιγή» πριν την «καταιγίδα» που φέρνει το πολύ καλό εννιάλεπτο κομμάτι που κλείνει το δίσκο και μέσα σε όλα τα άλλα κρύβει και guest εμφάνιση από Tim “Ripper” Owens! Πολύ καλός δίσκος τελικώς που αν δεν ήταν τόσο μεγάλος σε διάρκεια και αρκετά πιο μέτρια κομμάτια, θα άφηνε τρομερό αντίκτυπο. Όπως και να ’χει, σίγουρα αξίζει να τσεκαριστεί από λάτρεις progressive αλλά και μελωδικού metal.
8/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
[email protected]