Η “μάστιγα της συνείδησης”. Αρκετά cool τίτλος! Ο δίσκος αυτός με μπέρδεψε αρκετά είναι η αλήθεια. Στο πέρας της πρώτης ακρόασης έβαλα στα καπάκια να τον ξανακούσω για περισσότερο ξεκάθαρη εικόνα, αρχικά ενθουσιάστηκα αλλά στο τέλος μου έμεινε μια γλυκόπικρη γεύση. Έχουμε και λέμε λοιπόν, οι Savage Messiah είναι Λονδρέζοι και αυτή είναι η 3η τους ολοκληρωμένη δουλειά, από το 2007 που είναι ενεργοί. Η μουσική εδώ είναι powerάδικο thrash κάτι σαν “Testament plus Megadeth goes power metal” και αυτό τους κάνει να διαφέρουν από το κίνημα του 80’s thrash revival. Στο τελευταίο κομμάτι κιόλας, που prog-ίζει αρκετά, διακρίνονται και μερικά πλήκτρα στο βάθος. Ο τραγουδιστής (και κιθαρίστας) έχει μια σχετικά καθαρή μελωδική φωνή που άλλες φορές βέβαια ακούγεται σαν ένας light Chuck Billy που μπορεί να ρίχνει και κορόνες! Τα παιδιά στην μπάντα είναι παιχταράδες και οι κιθάρες θα ικανοποιήσουν όσους θέλουν μερικές shred κουταλιές στο thrash τους. Η παραγωγή ευνοεί τις συνθέσεις οι οποίες βρίσκουν ισορροπία σε επιθετικότητα και μελωδία, με τα leads και τα βιρτουόζικα solos όπως προείπα να πρωταγωνιστούν. Ο δίσκος θέλει τις ακροάσεις του καθώς είναι αρκετά γεμάτος αλλά σε τέτοιο είδος, στις περισσότερες των περιπτώσεων, όταν κάτι είναι πραγματικά δυναμίτης το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή. Σίγουρα πάνω από τον μέσο όρο κυκλοφοριών, απλά του λείπει αυτό το κάτι παραπάνω για να πρωταγωνιστήσει.
7/10
Παναγιώτης Αποστολόπουλος
