Έχουν περάσει δυο χρόνια από τότε που οι Ρωμαίοι Screamachine κυκλοφορούσαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο έφερε τον τίτλο το όνομα της μπάντας, “ScreaΜachine”. Όπως είχα αναφέρει και στην παρουσίαση μου τότε, ο δίσκος ήταν κάποια σκόρπια riffs εδώ και εκεί, με κανένα σημάδι του να με εγκλωβίσει σαν ακροατή. Ήταν κοινώς ένας δίσκος του σωρού όπως μπορούσε να χαρακτηριστεί και ευχόμουν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο τότε.
Το μεσοδιάστημα βρήκε τους Ιταλούς heavy metallers να κυκλοφορούν και πάλι μέσω της Frontiers Music ένα digital EP, το “Borderline”, στο οποίο ντεμπούταρε επίσημα ο Edoardo Taddei (Aeternum) στις κιθάρες, αντικαθιστώντας τον Alex Mele, ο οποίος συνεχίζει την πορεία του με τους Kaledon. Φέτος οι ScreaΜachine επέστρεψαν με τον δεύτερο τους δίσκο, ο οποίος φέρει τον τίτλο “Church Of The Scream”.
Εδώ λοιπόν το σχήμα συνεχίζει την συνταγή της επιτυχίας. Ο κιθαρίστας της μπάντας, Paolo Campitelli, για ακόμα μια φορά αναλαμβάνει την παραγωγή, την μίξη και το mastering του δίσκου ενώ αναφορικά με την απεικόνιση του εξωφύλλου για ακόμα μια φορά την δουλειά αυτή αναλαμβάνει ο εξαιρετικός Βραζιλιάνος καλλιτέχνης Gustavo Sazes (Firewind, Stream Of Passion, Cyhra). Special guest στο άλμπουμ είναι ο Davide “Damna” Moras των Elvenking. Καλά τα διαδικαστικά, ας πάμε στα μουσικά.
Δυστυχώς εδώ τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά. Μπορώ να δεχθώ το γεγονός ότι εν αντιθέσει με το ντεμπούτο τους η μπάντα έχει δυο πραγματικά αξιόλογες συνθέσεις, τα “Οccam’s Failure” και “Deflagrator”, αλλά μέχρι εκεί. Ακούγοντας τον δίσκο κάμποσες φορές για να βγάλω το τελικό μου πόρισμα, πάντα κατέληγα σε αυτήν την μια λέξη. Αδιάφορος. Σίγουρα είναι λίγο καλύτερος από τον πρώτο αλλά μέχρι εκεί.
Εάν θέλετε να περάσετε το χρόνο σας ακούγοντας σαράντα επτά λεπτά αγνού (;) heavy metal, τότε μπορείτε να δώσετε την ευκαιρία σας στο “Church Of The Scream”. Εγώ προσωπικά μάλλον δεν θα ξαναεπιστρέψω να τον ακούσω.
6/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
