[Option A]
Μάλιστα… Πραγματικά αδυνατώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσαμε γενικά thrash metal από την Γαλλία. Σίγουρα το συγκεκριμένο είδος δεν είναι ένα ιδίωμα στο οποίο η επιτυχία αυτής της χώρας να μπορεί να συγκριθεί με τα αντίστοιχα επιτεύγματα και κυκλοφορίες του black metal, στο οποίο παίρνουν άριστα, αλλά ας δούμε τι γίνεται και εδώ. Πάμε τώρα λοιπόν στο προκείμενο. Αυτή εδώ είναι η δεύτερη κυκλοφορία της μπάντας καθώς έχει προηγηθεί το “Schizoid Reject” του 2010, δίσκος μάλιστα για τον οποίο ο Fenriz των Darkthrone είχε πει τότε τα καλύτερα δίνοντας μάλιστα και στη μπάντα τη γνωστή διάκριση “band of the week” μέσω των γνωστών ανακοινώσεων/αναρτήσεών του. Για όσους ακόμη συνεχίζουν να έχουν αμφιβολίες, ύστερα και από τα παραπάνω, για το ακριβές ηχητικό στίγμα αυτών εδώ, να σας τους περιγράψω εγώ λοιπόν. Old school thrash metal με πάρα πολλές punk επιρροές, Motorhead-ική φιλοσοφία στις δομές των κομματιών και μια πανταχού πλανόμενη κουλαμάρα/θολούρα όμοια με τις πρώτες ημέρες των Voivod. Όπως πια θα καταλάβατε μιλάμε ακριβώς για τα πράγματα που τα τελευταία χρόνια ο Fenriz και οι Darkthrone γενικότερα αρέσκονται να ακούνε, να προωθούνε και βέβαια να παίζουν. Η μουσική στην τελική νομίζω ότι είναι το απόλυτο πεδίο εφαρμογής της φράσης “Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα” το θέμα είναι τι πρέπει να κάνουμε όλοι εμείς που αναπολούμε παλιές θηριωδίες τύπου “A Blaze in The Northern Sky”, “Total Death” και πάει λέγοντας. Ξέχασα μιλάμε για τους Zoldier Noiz εδώ. Όπως έλεγα μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που θα γουστάρουν αυτή τη κυκλοφορία μιας και σίγουρα υπάρχει αρκετός κόσμος να γουστάρει αυτόν ακριβώς τον βίαιο, είναι η αλήθεια, ήχο. Μην κάνετε όμως το λάθος μπαίνοντας στη διαδικασία να ακούσετε αυτόν εδώ να περιμένετε κάτι ανάλογο με μπάντες τύπου Toxic Holocaust ας πούμε γιατί τέτοια πράγματα δεν έχει το μαγαζί (δυστυχώς). Ελπίζω με την σειρά μου να έγινα και εγώ κατανοητός.
6/10
Τάσος Δεληγιάννης
[Option B]
Οι Γάλλοι thrashers Zoldier Noiz, είχαν αφήσει αρκετά καλές εντυπώσεις με την προ δύο ετών πρώτη full length κυκλοφορία τους “ Schizoid Reject”, λόγω της ωμής δύναμη και της χύμα rock’n’roll διάθεσης που το διαποτίζει. Πέντε χρόνια μετά, η τριάδα από το Μονπελιέ, αλλάζει drummer και ξαναχτυπά με το νέο της πόνημα, “Regression Process”, έναν δίσκο που αποτελεί τη φυσική συνέχεια του ντεμπούτου τους, αφού ελάχιστά πράγματα έχουν αλλάξει. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως οι Zoldier Noiz, είναι από τις λίγες μπάντες εκτός Καναδά που έχουν ως κύρια επιρροή Καναδέζικες μπάντες. Πρώιμοι Voivod και οι φοβεροί και τρομεροί Razor, παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, χαρακτηρίζοντας τον ήχο αλλά και το ύφος των συνθέσεων, παράγωντας κοφτερά thrash riffs που μπλέκουν τα μπούτια τους με τους Motorhead σε ένα thrash rock’n’roll όργιο, στο οποίο είναι καλεσμένοι άπαντες. Η τιμιότητα των προθέσεων, υπερτερεί κάπως της τυπικότητας των συνθέσεων, κάνοντας τον δίσκο συμπαθή, παρά την έλλειψη πρωτοτυπίας και το συνεχές deja vu στο οποίο πέφτεις κάθε τρεις και λίγο. Το μυστικό βρίσκεται στον ήχο, ο οποίος σύμφωνα με τα πιστεύω της μπάντας, είναι μακριά από triggers, πανάκριβα στούντιο, εξώφυλλα βιντεοπαιχνιδιών, κοστούμια και λοιπές φαιδρότητες. Ίσως είναι το Celtic Frost-ικό “Ebola Syndrome”, ή το εκρηκτικό πρώτο “Grave Crawlers” στο οποίο το “Evil Invaders” συναντάει το “Tired And Red” των Sodom, ή ίσως να είναι το ταχύτατο ομώνυμο “Regression Process” με τον φοβερό ρυθμό στα verse. Ίσως πάλι δεν έχει σημασία να ψάχνεις αυτά που έχει και απλά πρέπει ν’ αφήσεις τον εαυτό σου να το απολαύσει χωρίς να το πολυαναλύεις.
6.5/10
Νίκος Κεφαλίδης
