Δεν είναι και οι πιο τακτικοί σε θέματα κυκλοφοριών οι Seventh Wonder αλλά χαλάλι, τους το συγχωρώ γιατί είναι καλά παιδία και μερακλήδες (σ.σ.: υποθέτω δηλαδή, δεν είμαι και σίγουρος). Οι Σουηδοί επιστρέφουν μετά από τέσσερα χρόνια με ένα ακόμα πολύ δυνατό άλμπουμ.
Το συγκρότημα από την Στοκχόλμη ξεκίνησε την πορεία του το 2000, για ένα μικρό διάστημα λέγονταν Neverland, και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει έξι πλήρη άλμπουμ (σ.σ.: μαζί με αυτό). Τελευταία τους δουλειά ήταν το “Tiara” του 2018, αν και το 2019 επέστρεψαν με ένα ακουστικό EP. Στις τάξεις τους συναντάμε τον πολύ Tommy Karevik (σ.σ.: Ναι, των Kamelot) αν όλη η ομάδα είναι δυνατές «παιχτούρες».
Στα πενήντα τρία του λεπτά το “The Testament” είναι γεμάτο απολαυστικό progressive που σπάνια γίνεται έντονα τεχνικό, ίσως να σας θυμίσει ολίγον τι και τους Circus Maximus στα τελευταία τους, και δίνει μεγάλη άπλα στην μελωδία. Φυσικά όταν έχεις μια φωνή όπως του Karevik την εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο και αυτό ακριβώς συμβαίνει και εδώ. Τα πιο πολλά κομμάτια έχουν άκρως εμπορικά refrain και αυτό μας αρέσει πολύ.
Πιο προοδευτικοί γίνονται στο instrumental “Reflections” και στο πιο μεγάλο, σχετικά, σε διάρκεια “Under A Clear Blue Sky”. Παρόλα αυτά, εγώ προτίμησα σχεδόν αμέσως το εναρκτήριο “Warriors” και το “I Carry The Blame”, αλλά εδώ που τα λέμε, το υλικό στο σύνολο του είναι αξιοπρεπέστατο.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια σε περιπτώσεις όπως αυτή εδώ. Το “The Testament” είναι ένα άλμπουμ που μου έφτιαξε ακαριαία την διάθεση με την ποιότητα του. δεν κουράζει, δεν παχαίνει. Όλα τα άλλα είναι να είχαμε να λέγαμε. Μια πραγματικά δυνατή κυκλοφορία για τους οπαδούς του progressive metal.
8,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
