Ένας από τους καλύτερους US Power Metal δίσκους για φέτος και ίσως και ο καλύτερος δίσκος των Αμερικάνων Skelator! Ακόμα καλύτερος και από τις προ Full Length (προ “Death to All Nations” δηλαδή) δουλειές τους που είχαμε την τύχη να έχουμε μαζεμένες στο “Time of The Sword Rulers”. Καταρχήν η σταθερή φόρμα με φωνητικά αλά Cyriss meets Midnight καραδοκεί και εδώ και σε απίστευτη απόδοση! Επίσης δεν παίζουν απλά χοντρόπετσο Old School US Power Metal όπως στο “Death to All Nations”!! Ξαναθυμούνται τις ημέρες που έλιωναν Moorcock και άλλα τέτοια ωραία και, κατεβάζοντας τις ταχύτητες όσο έπρεπε, παίζουν βγάζοντας μοναδικό επικό αέρα! Εννοείται ότι οι κλασσικές επιρροές τους παραμένουν από Omen ως Queensryche και από Fates Warning ως Helstar και με μία ιδιαίτερη αύρα Manilla Road ανά στιγμές και πολύ Judas Priest. ΟΜΩΣ ΕΔΩ μιλάμε το γλυκό πιο καλά δεν γίνετε να δέσει καθώς στην τελική η μπάντα ακούγεται σαν Cauldron Born χωρίς το τρελό shredding αλλά με συνδυασμένη την επικότητα των leadάρων των Iron Maiden και των λακωνικών αλλά ανεξέλεγκτων riffάρων των Manowar που έχουν κυρίως και τον πρώτο λόγο αλλά παράλληλα να ελλοχεύουν και στιγμές με ακουστικές που να θυμίζουν Blind Guardian! Και όχι τίποτα άλλο είναι δεκατρία κομμάτια ΜΟΝΟ ΕΠΗ! Απλά εδώ μέσα υπάρχουν και αρκετά πλέον αριστουργήματα! Αρχίζοντας με το πολύ δυνατό εναρκτήριο αλλά και πολύ όμορφο “Gates of Thorbadin” (εμπνευσμένο από Dragonlance) περνάμε στον ύμνο νούμερο ένα το τρομαχτικό “Dream Dictator” το οποίο κυριολεκτικά συνεχίζει εκεί που είχαν σταματήσει οι Cauldron Born με το ασύλληπτο “Unholy Sanctuary” στο ντεμπούτο τους. Και περνάμε σε άλλο ύμνο που θυμίζει και λίγο Cirith Ungol και Domine και ΕΤΣΙ ακριβώς θα έπρεπε καθώς ο κόμματος ονομάζεται “Elric the Dragon Prince”… Ασύλληπτος ύμνος επιπέδου ύμνων από το πρώτο Domine ΑΝΕΤΑ. Οι αλητείες επίσης δεν λείπουν και εδώ πέρα, με το “Stormbringer” and Mournblade” να πρωτοστατεί αυτών! “Dark Tower”, άλλο Omen meets Fates Warning έπος από εκεί. Και μετά αρχίζουν και οι ακουστικές αβέρτα… και εκεί που έχει ηρεμίσει μπαίνει και το αλά Iced Earth τελειωτικό έπος “Bane of The Black Sword”! Εντάξει μιλάμε για πολύ μεγάλο δίσκο και να πω την αλήθεια ο μόνος λόγος που δεν του βάζω δέκα είναι γιατί μένει να δούμε αν θα αντέξει με τα χρόνια οπότε και θα το αξίζει!
9.5/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
