Πρώτος δίσκος γι αυτούς εδώ τους “κυρίους” οι οποίοι μας προσφέρουν αυτό το οποίο το είδος τους μπορεί να παίξει! Μουσική για να ξυπνήσει κυριολεκτικά τους Νεκρούς. Old school death metal έχουμε εδώ στα χνάρια της σουηδικής κυρίως σχολής. Αυτή βέβαια είναι η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς ακούγοντας το super πορωτικό (κυρίως mid tempo) υλικό τους. Αρχικά επιρροές σαν τους συμπατριώτες Entombed, Unleashed, Carnage είναι οι πρώτες που έρχονται στο μυαλό. Αν όμως προχωρήσεις και τους ακούσεις περισσότερο βλέπεις ότι οι τύποι το “έχουν άσχημα”. Εδώ αγαπητοί “νεκρόφιλοι” υπάρχουν μεστωμένες και απολύτως ταιριασμένες και κουμπωμένες με το είδος που θέλουν να παίξουν επιρροές από παλιούς Slayer, Possessed, Death, Metallica (εποχής “Kill ’em All”) αλλά και η σύγχρονη οπτική των συμπατριωτών τους πάνω στο “άθλημα” δηλαδή Kaamos, Repugnant, Revokation. Εν ολίγοις, οι Sordid Flesh μας προσφέρουν έναν άκρως διασκεδαστικό (με την πλέον deadly serious έννοια του όρου) υλικό που όσοι από εσάς θεωρείτε ότι οι σύγχρονοι death metal δίσκοι και παραγωγές δεν έχουν ψυχή, θα αγαπήσετε πραγματικά. Σωστότατη διάρκεια δίσκου (36 λεπτά περίπου) όσο και αριθμός κομματιών -εννέα- αν και τα δυο τελευταία , ίσως και λόγω ήχου πιστεύω πως είναι bonus tracks από το ομώνυμο EP που κυκλοφόρησαν το 2011 μιας και υπάρχουν και εκεί. Ασήμαντο πραγματικά! Δεν διεκδικούν σε καμία περίπτωση oscar πρωτοτυπίας παίζουν όμως άριστα από εκτελεστικής απόψεως (χωρίς κουλαμάρες με άποψη δηλαδή), τις όχι ιδιαίτερα τεχνικές συνθέσεις τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούν μια περίεργη αίσθηση οικειότητας και αμεσότητας θυμίζοντας έντονα εκείνες τις “αρχαίες” early ’90s χρυσές ημέρες του death metal. Με λίγα λόγια ορμάτε…
7.5/10
Τάσος Δεληγιάννης
