Το πιθανότερο είναι να μη γνωρίζετε τους Αμερικάνους Lycia, ειδικότερα αν δεν εξερευνάτε διαφορετικά είδη πέρα από το metal. Οι τύποι όμως είναι 33 χρόνια στο κουρμπέτι και θεωρούνται από τα δυνατά ονόματα του darkwave, στο οποίο έχουν προσφέρει πολλές ωραίες δουλειές, κυρίως λόγω και της ποικιλίας τους στον ήχο. Αυτό το ΕΡ κυκλοφορεί τρία χρόνια μετά την τελευταία τους full-length δουλειά, “Ιn Flickers” και με αφορμή της επανακυκλοφορίας του ντεμπούτου τους “Ionia” σε βινύλιο.
Τι έχει να προσφέρει αυτό το ΕΡ λοιπόν; Το πιο βασικό, απευθύνεται ξεκάθαρα στους φανατικούς οπαδούς τους. Αφενός γιατί αποτελεί μεν συνέχεια του “In Flickers” (σύμφωνα με το ίδιο το συγκρότημα) αλλά με πιο ποικίλη προσέγγιση. Όχι μονάχα συνθετικά αλλά και στιλιστικά, θεματικά, καθώς και με την ενσωμάτωση ιδεών και επιρροών από περισσότερα είδη. Αφετέρου, εδώ περιέχονται δύο επανηχογραφήσεις σε κομμάτια που μέχρι τώρα υπήρχαν μονάχα σε μορφή demo, κυκλοφορίας 1989, τα “Except” και “Galateia”, τα οποία είναι προφανές ότι διατηρούν τον 80s χαρακτήρα τους, τυγχάνει όμως παράλληλα να είναι τα πιο ποιοτικά και συνεκτικά κομμάτια στο ΕΡ.
Δε λέω ότι τα υπόλοιπα είναι κακά κομμάτια αλλά τα περισσότερα χωλαίνουν, καθώς όπως προαναφέραμε, το συγκρότημα θέλησε να φτιάξει κάτι πιο ποικίλο και να δοκιμάσει διαφορετικά πράγματα, κάπου όμως το παράκανε με τον πειραματισμό και τα περισσότερα χωλαίνουν στη συνοχή και τη συνεκτικότητα. Παράλληλα όμως φαίνεται πως αν αυτά είχαν δουλευτεί σε διαφορετική κατεύθυνση, είχαν τις προοπτικές για κάτι πολύ καλύτερο.
Συνοπτικά, οι οπαδοί θα ενδιαφερθούν κυρίως αποκλειστικά για τις επανηχογραφήσεις και θα χάσουν γρήγορα το ενδιαφέρον τους για τα υπόλοιπα κομμάτια, ενώ όσοι δεν έχουν επαφή με το συγκρότημα και αυτό το ΕΡ είναι το πρώτο τους άκουσμα, θα τους θεωρήσουν ως κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που στην πραγματικότητα είναι. Αν λοιπόν είστε οπαδός και πιστεύετε ότι αξίζει να το αγοράσετε για δύο κομμάτια, εσείς αποφασίζετε. Αν απλά θέλετε από περιέργεια να ακούσετε κάτι από το συγκρότημα, αυτή η κυκλοφορία είναι, νομίζω, η λιγότερο αντιπροσωπευτική στη δισκογραφία τους.
5,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
