Αν οι Αμερικάνοι είναι για κάτι γνωστοί στο χώρο αυτό είναι το Death metal τους, έχοντας καθορίσει τον ήχο τους από τους Death και τους Morbid Angel με μικρές αλλαγές από τότε, εκεί απευθύνονται και οι Chaos Inception, στη νοσταλγία αυτών των ήχων, αυτών των κομματιών που σε έκανα και σε κάνουν να ανατριχιάζεις. Από θέμα μοναδικότητας απ ότι καταλάβατε δεν υπάρχει κάτι προς συζήτηση μιας και για να ξεφύγουν από τα τετριμμένα οι Αμερικάνοι κυρίως είναι κάπως δύσκολο, μιας και θα καταλήξουν να παίζουν black που ειλικρινά πιστεύω ότι δεν το έχουν. Στο προκείμενο, το “The Abrogation” ταλαντεύεται μεταξύ της ωμής σκληρότητας που πηγάζει από κάθε όργανο και στην μελωδία, δίνοντας έμφαση στα καλοπαιγμένα σόλο. Το ευχάριστο με αυτόν τον δίσκο είναι ότι παρατηρώ μία πολύ καλή για εμένα μίξη, που αναδεικνύει ακριβώς αυτό που θέλουν να αποδώσουν, ένα ασταμάτητο γρονθοκόπημα σε όλους όσους δεν αρέσει αυτός ο δίσκος. Γι’ αυτό και εγώ θα γράφω μόνο τα θετικά τους σε αυτήν την κριτική (χε χε). Το δεύτερο αρνητικό και το τελευταίο για εμένα είναι ότι όλη αυτή η καταρρακτώδης βροχή από blast beats και διπέταλα σε πνίγει και εσένα και την φωνή του Chris White που αποδίδει στο έπακρο. Κλείνοντας λέω ότι επέλεξαν σωστά να μην γεμίσουν τον δίσκο με άσχετα πράγματα και ανούσιες εμπνεύσεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έμπαιναν πουθενά (κάτι που κάνουν πάνω από το 40% των συγκροτημάτων εκεί έξω και ιδιαίτερα των καινούργιων) κρατώντας έτσι την διάρκεια του δίσκου στην μισή ώρα, για να μην κουράζει και η καταιγίδα.
7/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
