Φαίνεται πως οι metal όπερες τείνουν να γίνουν μόδα τον τελευταίο καιρό. Πρώτα οι AINA, μετά οι Ayreon, μετά οι Avantasia και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ. Αυτή τη φορά πάμε στη Νότια Αμερική και συγκεκριμένα προς Βραζιλία μεριά. Οι Soulspell αποτελούν το προσωπικό project του drummer Heleno Vale, ο οποίος έχει κυκλοφορήσει στο παρελθόν άλλους δύο δίσκους, διαφορετικής βέβαια θεματολογίας αλλά παρόμοιας αισθητικής. Στο Labyrinth Of Truths, όλη η προσοχή επικεντρώνεται γύρω από τις διαμάχες των ανθρώπινων συναισθημάτων. Πολλοί χαρακτήρες μέσα στο album έρχονται αντιμέτωποι με τον ίδιο τους τον εαυτό, ενώ στην πορεία θα τους ζητηθεί να πάρουν ορισμένες αποφάσεις οι οποίες, εν αγνοία τους, επηρεάζουν και τελικά καταλήγουν να αλλάξουν την πορεία του παρόντος, του μέλλοντος αλλά και το παρελθόν των άλλων χαρακτήρων. Αυτό είναι πάνω κάτω και το όλο concept του δίσκου. Και επειδή metal opera χωρίς guest συμμετοχές είναι σαν μακαρόνια χωρίς κιμά, ο Heleno Vale έχει φροντίσει με τις επιλογές του να μας κινήσει το ενδιαφέρον για τα καλά. Μερικά από τα ονόματα που δανείζουν τις φωνές τους στους χαρακτήρες είναι οι Jon Oliva, Zak Stevens, Edu Falaschi και Tim “Ripper” Owens. Δε νομίζω ότι πρέπει να πω κι άλλα. Α, προσθέστε και τον Roland Grapow στις κιθάρες (ε, ρε τι κάνουν οι γνωριμίες) και ειστε έτοιμοι. Μουσικά δε θα εκπλαγείτε, εάν εξαιρέσετε το γεγονός ότι δεν ακούγονται ιδιαίτερα συμφωνικά μέρη (πράγμα παράξενο για τέτοιο είδος) δίνοντας πιο πολύ χώρο στις κιθάρες -και φυσικά στα drums- να κάνουν παιχνίδι. Μάλλον πιο πολύ power metal μου θύμισαν, παρά metal opera. Εξαιρέστε το Adrift γιατί μοιάζει λες και βγήκε από κάποιο δίσκο των U2. Δεν έχω κάτι με τους U2 αλλά συγκριτικά με τα υπόλοιπα βαράει πολύ άσχημα. Το κύριο πρόβλημα όμως εντοπίζεται στη σχετική απειρία (ή καπρίτσιο;) του Heleno Vale, γιατί έχει θέσει ως κέντρο βάρους τα drums του, αφήνοντας τα υπόλοιπα σε δεύτερη μοίρα. Είπαμε προσωπικό project, αλλά το να ‘σαι και λίγο πιο δίκαιος δε βλάπτει, πόσο μάλλον όταν διαθέτεις μουσικούς πρώτης κλάσης. Προς όλους τους υποψήφιους αγοραστές. Μην αντιμετωπίσετε το Labyrinth Of Truths σαν metal opera. Είναι απλό power. Δυστυχώς όμως, με ανησυχεί το ότι αυτά τα δύο τείνουν να συγχωνευτούν.
6/10
Χάρης Μπελαδάκης
