Self-financedΚριτικές

Sullen Guest – Chapter III (Self-Financed)

Ίσως είμαι ιδιότροπος, ίσως όμως έχω απλά μπουχτίσει από τα όλο και περισσότερα συγκροτήματα που ξεπηδάνε και δηλώνουν πρόθυμα να αντιγράψουν τους ήρωές τους και να μη δοκιμάσουν να πειραματιστούν, όχι στα όρια βρε αδερφέ, αλλά έστω να έχουν μια δικιά τους προσωπικότητα, με αποτέλεσμα να είμαι λίγο προκατειλημμένος σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί όταν στο Δελτίο Τύπου βλέπεις το ίδιο το συγκρότημα να δηλώνει ότι σκοπός του είναι απλά να αποτίσει φόρο τιμής στα παλαιότερα συγκροτήματα που λατρεύει, ε, προσωπικά δε μπορώ να περιμένω και πολλά.

Όχι ότι οι Λιθουανοί Sullen Guest παίζουν άσχημα, ίσα ίσα, αλλά το μελωδικό death/doom τους δε ξεφεύγει από τα τετριμμένα, ειδικά από τη στιγμή που το ίδιο το συγκρότημα αναφέρει τις επιρροές του στο Δελτίο Τύπου. Το να αρχίσω βέβαια να αραδιάζω ονόματα δεν έχει και πολύ νόημα, πολύ απλά γιατί έχουν πάρει επιρροές από πολλά συγκροτήματα, αλλά σε πολύ μικρό ποσοστό από το καθένα και τα έχουν ανακατέψει όλα μαζί. Το αποτέλεσμα βέβαια είναι κάπως προφανές στα πιο εκπαιδευμένα αυτιά όσον αφορά τις πιο δυσδιάκριτες επιρροές, αλλά νομίζω ότι η πιο προφανής είναι οι October Tide.

Κι εκεί είναι που νιώθω ότι ενώ είναι ωραίο και καλοδουλεμένο αυτό που ακούω, παράλληλα με ενοχλεί κάτι μέσα μου, γιατί οι επιρροές δεν αφορούν μονάχα τον τρόπο αντιγραφής της νοοτροπίας αλλά πολλές φορές επεκτείνονται και στον τρόπο σύνθεσης, στον τρόπο παιξίματος, στη στιχουργία και σε άλλα παρόμοια πράγματα. Εδώ δε συμβαίνει σε όλα αυτά αλλά σίγουρα σε πολλά από αυτά. Ο λόγος που ανέφερα τους October Tide είναι επειδή στο Dewfall” ξεκινάνε με μια απλή κιθαριστική μελωδία και την επεκτείνουν μέχρι να «ξαφνιάσουν» τον ακροατή με το death metal riffing. Όπως είπα υπάρχουν πολλές ακόμα τέτοιες λεπτομέρειες και από άλλα συγκροτήματα και δουλειές του ήχου αλλά δε θέλω να επεκταθώ πολύ και να κουράσω.

Λέγοντας όλα αυτά βέβαια, δε μπορώ να παραβλέψω ότι οι συνθέσεις είναι σωστά δουλεμένες, το άλμπουμ ρέει μια χαρά κι ευχάριστα (όσο ευχάριστο μπορεί να είναι κάτι σε ένα μίζερο ήχο), η παραγωγή είναι ΟΚ και γενικότερα το αποτέλεσμα είναι συμπαθητικό και όμορφο. Αλλά δύσκολα θα το προτιμήσει κάποιος από το αυθεντικό υλικό. Τώρα αν έχετε σύνδρομο στέρησης και θέλετε οπωσδήποτε να ακούσετε κάτι σε αυτόν τον ήχο και παράλληλα δεν ενοχλήστε τόσο από την παρέλαση των επιρροών, τότε αυτός ο δίσκος σας κάνει.

6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X