Από την ευρύτερη περιοχή της Βενετίας προέρχονται οι Neptune, μια ακόμα νέα Ιταλική μπάντα που ανήκει στο νέο κύμα ακραίων μπαντών της γειτονικής μας χώρας, ένα κύμα που μέρα με τη μέρα κλείνει τα στόματα όσων λένε πως η Ιταλία βγάζει μόνο power, prog και cult μπάντες. Η πρώτη τους δισκογραφική εμφάνιση ήταν το 2004 με το “Perfection and Failure” EP, ενώ το 2008 κυκλοφόρησαν τον πρώτο ολοκληρωμένο δίσκο τους “Acts of Supremacy”, ένα άλμπουμ που άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Το δεύτερό τους άλμπουμ “Prelude To Madness”, αν και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2013, τώρα μόλις έφτασε στα χέρια μας, για αδιευκρίνιστους λόγους. Δασκαλεμένοι από τους post-Clayman In Flames, δηλαδή θυσιάζοντας τις μελωδίες υπέρ των πιο ρυθμικών κιθαριστικών μερών (όχι riffs, μιλάμε για τα κιθαριστικά μέρη που ακολουθούν τα τύμπανα όπως το μπάσο), με αρκετή λύσσα στις φωνές και με τα καθαρά φωνητικά να κάνουν δειλά και αραιά την εμφάνισή τους (ευτυχώς), κάτι σαν τους Soilwork να πούμε αλλά με περισσότερα thrash στοιχεία. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να προσδιορίσω το ύφος τους ως melodic death metal, αφού είναι φανερή η αγάπη τους και για το metalcore, deathcore ή όπως αλλιώς το ονομάζουν (είμαι πολύ γέρος για να μπορέσω να τα ξεχωρίσω). Γενικά ακολουθούν πιο μοντέρνες φόρμες στη μουσική τους και αυτό τους βγαίνει, αφού καταφέρνουν να συνθέσουν αρκετά ενδιαφέροντα τραγούδια, χωρίς να λείπουν και τα generic σημεία. Αχίλλειος πτέρνα του δίσκου είναι το κομμάτι μίξη-mastering, κομμάτι στο οποίο η μπάντα δείχνει να μην έχει σαφή ιδέα για το τι θέλει, υποβαθμίζοντας σε κάποιο βαθμό τον τελικό ήχο. Είναι κρίμα να μην βοηθιούνται από τον ήχο τους τραγούδια όπως το “Future Deliverance”, “In Collision” και “Last Silent Riot”. Δεν μπορώ να πω ότι ταιριάζουν στα μουσικά γούστα μου, καθώς το melodic death που προτιμώ είναι πιο κοντά στους Dark Tranquility και τους παλιούς in Flames (μεταξύ άλλων), αλλά νομίζω πως ανταποκρίνονται στα γούστα μιας μεγάλης μερίδας κοινού που αρέσκεται σε πιο μοντέρνα πράγματα. Αν δεν ήταν στη μέση η άθλια παραγωγή θα μπορούσα χωρίς τύψεις να τους βάλω μεγαλύτερο βαθμό, σίγουρα θα μας απασχολήσουν έντονα στο μέλλον αν η συνέχεια είναι ανάλογη.
6.5/10
Νίκος Κεφαλίδης
