Δυστυχώς, το να κατάγεσαι από την Ουκρανία στις μέρες μας είναι πολύ ζόρικο. Και οφείλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια στους Ουκρανούς Somali Yacht Club που αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν νέο album εν μέσω πολέμου, όταν ακόμα και οι ίδιοι έχουν ως πρωταρχικό στόχο την επιβίωση. Και σήμερα, είναι πολύ ειρωνικό το πόσο ανάλαφρη είναι η μουσική τους σε σχέση με τη σοβαρότητα και τη βαρύτητα της κατάστασης της χώρας τους.
Και δε ξέρω αν αυτό είναι άσχετο ή σχετικό, αλλά οι ίδιοι δείχνουν σημάδια διαφοροποίησης από την αρχική hard rock/stoner κατεύθυνσή τους, η οποία φθίνει και χάνει τον πρωταγωνιστικό της χαρακτήρα μετά την εισαγωγή στοιχείων ψυχεδέλειας (κυρίως), indie/shoegaze και post-metal (τα δύο τελευταία σε μικρότερο βαθμό). Και το “The Space” δείχνει μια προσπάθεια ολοκληρωτικής μετάβασης προς ψυχεδέλικους, space και post ήχους, αφήνοντας στο hard rock/stoner υπόβαθρό τους το ρόλο του κομπάρσου.
Βέβαια, είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα το έχετε ακούσει και από αλλού, και σίγουρα έχετε βρει και αλλού δίσκους που θυμίζουν εξώγαμα των Black Sabbath εμ τους Pink Floyd, απλά ο δίσκος δεν είναι αυστηρά αυτό, γιατί τα υπόλοιπα μικρα συστατικά που περιέχει το κάνουν κάπως να διαφέρει από αυτό το υβρίδιο. Υπάρχουν πχ διάσπαρτα σημεία που θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί από τους A Perfect Circle, Madder Mortem και διάφορα άλλα παρόμοια σχήματα. Και με το επίπεδο των συνθέσεων να βρίσκεται σε αρκετά καλό επίπεδο, θα προσελκύσει σίγουρα αρκετούς ακροατές του είδους.
Αν βέβαια δεν είστε θιασώτες δουλειών που υποφέρουν από έλλειψη προσωπικότητας (όχι ότι αντιγράφουν σα φωτοτυπικό μηχάνημα, αλλά απέχουν ακόμα αρκετά από το να έχουν ένα προσωπικό άγγιγμα και μία, έστω μικρή, αναγνωρισιμότητα), τότε ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Δε ξέρω αν το σχήμα είναι τόσο έντονα επηρεασμένο από τον πόλεμο στη χώρα του ή αν απλά έχουν να δισκογραφήσουν από το 2014, αλλά ενώ έχουν το ταλέντο και τα εχέγγυα να κάνουν το επόμενο μεγάλο βήμα στην καριέρα τους, εδώ δεν τα κατάφεραν.
6,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
