Είναι δύσκολο να γράφεις για μπάντες που μεγάλωσες μαζί τους. Πάντα υπάρχει η παγίδα του να μην είσαι αντικειμενικός είτε γιατί τους λατρεύεις τόσο που και μία βλακεία να βγάλουν εσύ θα πεις ότι γαμάει, ή θα είσαι τόσο σκληρός μαζί τους που και κάτι πολύ καλό να βγάλουν, εσύ θα το δεις με σκεπτικισμό και θα πεις “εκεί στο 15ο μέτρο στη γέφυρα, η τρίτη νότα στα 64α που παίζει δεν ακούγεται καλά για αυτό είναι μούφα”. Θα προσπαθήσω λοιπόν να είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικός γίνεται με το έκτο full length άλμπουμ των Paradox με τίτλο “Tales Of The Weird”. Για αυτό και εγώ θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται, γράφοντας ότι ο δίσκος γαμάει! Ότι έχουμε μάθει από αυτή την αγαπημένη μπάντα από το Wurzburg της Γερμανίας, είναι εδώ: Κοφτά riffs, μελωδικές γραμμές, rhythm section που σε πιάνει από τον σβέρκο και σε κάνει να θέλεις να χτυπιέσαι σαν χταπόδι, επικές συνθέσεις όπως το ομότιτλο και opening track του άλμπουμ? Μάλιστα σε αυτό το τραγούδι έχουμε και την συμμετοχή των “δικών μας” Gus Drax (Sunburst) και Bob Katsionis (Firewind). Γενικά “Tales Of The Weird” ακροβατεί ανάμεσα στο τευτονικό thrash και την μελωδία με τρόπο που αμέσως σε κάνει να καταλάβεις πια μπάντα ακούς, πράγμα όχι κακό μιας και οι Paradox ανέκαθεν είχαν τον δικό τους ήχο. Κάτι που ενώ σε άλλους είναι κακό λόγω της επανάληψης και της βαρεμάρας που μας πιάνει όταν τους ακούμε, εδώ αποπνέει φρεσκάδα. Το άλμπουμ κλείνει με μία διασκευή στο “A Light Ιn Τhe Black” των Rainbow, η οποία ναι μεν είναι καλή, αλλά θα ήθελα να είναι λιγότερο “πιστή” στο original και να έβαζαν οι Paradox τη δικιά τους πινελιά. Εν κατακλείδι, όσοι τους ξέρετε είμαι σίγουρος ότι θα αγοράσετε το “Tales Of The Weird”. Όσοι δεν τους ξέρετε, να πάτε να πάρετε και τα έξι full length της μπάντας. Και ναι, εδώ έχασα λίγο την αντικειμενικότητα μου.
8/10
Χάρης Παπαδόπουλος
