Μετά από τρια demos και δυο full-length οι Βραζιλιάνοι Hibria έχουν έτοιμο το νέο τους χτύπημα. Το Blind Ride χρησιμοποιεί, όπως και σε προηγούμενες συνθέσεις δίσκων τους, το κλασικό power metal και τα heavy riffs μπαντών όπως οι Judas Priest και, εν αντιθέσει με τους συμπατριώτες τους Angra, χώνουν μέσα λίγη από την ταχύτητα του thrash. Όλο το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό με απώτερο σκοπό, όχι να φτιάξουν κάποιο heavy metal αριστούργημα, αλλά περισσότερο να προσφέρουν στον ακροατή 45 πολύ ευχάριστα λεπτά. Και στο μεγαλύτερο μέρος του album το πετυχαίνουν, κυρίως λόγω των πάρα πολύ σωστά παιγμένων κιθαριστικών σημείων και των “ψαρωτικών” refrain, είτε μιλάμε για ένα Noncorfoming Minds, είτε για ένα Shoot Me Down. Το αγκάθι της όλης υπόθεσης φαίνεται πως είναι τα φωνητικά του Iuri Sanson και αυτό γιατί σε πολλά μέρη η χροιά του παραείναι αδύναμη και βραχνή ώστε να ακολουθήσει επαρκώς πιο φασαριόζικα κομμάτια όπως τα Blinded By Faith και Beyond Regrets Of The Past. Είναι προφανές πως το μουσικό στυλ των Hibria απαιτεί frontman με πιο ψιλά φωνητικά. Σε γενικές γραμμές, το Blind Ride ακολουθεί μία πιο heavy προσέγγιση συγκριτικά με τους προκατόχους του, με κύριο χαρακτηριστικό τη συνεχή εναλλαγή ανάμεσα σε αγριάδα και μελωδία. Είναι ένα αρκετά καλό album, αλλά θα μπορούσε να ήταν πολύ δυνατότερο εάν δινόταν λίγη προσοχή σε σημαντικούς παράγοντες όπως είναι το μικρόφωνο και η παραγωγή. Αλλά έμαθα ότι πρόσφατα τους ανέλαβε το ίδιο management με αυτό των Angra και Sepultura. Ίδωμεν.
6/10
Χάρης Μπελαδάκης
