Οι Summoning δεν χρειάζονται συστάσεις πλέον. Από το 1993, οι Αυστριακοί epic/blacksters έχουν κυκλοφορήσει οχτώ δίσκους και δύο EP, όλα στο γνωστό majestic/epic αργόσυρτο «του θανατά» μοτίβο τους, το οποίο προσωπικά λατρεύω, με συχνότατες αναφορές στην μυθολογία του Tolkien. Όλα αυτά που αγαπήσαμε στους Summoning είναι παρόντα και σε αυτόν τον δίσκο. Οι μακρόσυρτες συνθέσεις (έχουμε και εντεκάλεπτο έπος ΚΑΙ αυτή τη φορά), οι «ανοιχτές» συγχορδίες, τα εκφραστικά black φωνητικά του , τα μελωδικά keyboards και το επιβλητικό drum machine (σε κάποιες μπάντες δεν θα πήγαινε με τίποτα κανονικός drummer) αλλά και η σχετικά αδύναμη παραγωγή, που όμως δεν μειώνει επ’ ουδενί την «εμπειρία».
Στο τελευταίο τους δίσκο “With Doom We Come” μας δίνουν οχτώ νέα έπη, μεταξύ των οποίων και δύο 11λεπτων τα οποία δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα μεγαθήρια που έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν.
Όμως, οι Summoning δεν απευθύνονται σε όλους τους μεταλλάδες. Ίσως κάποιοι ξινίσουν λόγω παραγωγής, λόγω φωνητικών κλπ, γούστα είναι αυτά! Όσοι γνωρίζουν τους Summoning, είναι σίγουρο ότι δεν θα απογοητευτούν και με αυτή τη κυκλοφορία. Όσοι δεν έχουν ξανακούσει την μπάντα, ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσουν με το “Minas Morgul” πρώτα. Πάντως και σαν πρώτη επαφή δεν είναι άσχημη, καθώς οι Summoning έχουν αυτό που λείπει από πολλές μπάντες: ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.
Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον που “απλά ακούει” Summoning. Ή θα προσκυνήσεις το σκοτεινό, επικό μουσικό χαλί που υφαίνουν εδώ και 20 χρόνια, ή θα προσπεράσεις αδιάφορα. Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία.
8.5/10
Πολυδεύκης Ανδριαννός
[email protected]
