Οι Tarnkappe είναι ένα καινούργιο black metal συγκρότημα προερχόμενο από την – όχι και τόσο φημισμένη για το είδος – σκηνή της Ολλανδίας. Αυτό εδώ είναι το ντεμπούτο άλμπουμ της μπάντας οπότε θα προσπαθήσω να είμαι και κάπως επιεικής με τη κριτική μου. Οι βασικές επιρροές τους έλκουν τη καταγωγή τους από τη παγωμένη Νορβηγία. Το αποκλειστικά mid tempo υλικό τους παρουσιάζει πάρα πολλές ομοιότητες τόσο με το πρώιμο υλικό των (του) Burzum όσο και το αντίστοιχο των Darkthrone περασμένο ,αν θα θέλατε να γίνω πιο εκτενής μέσα από το φίλτρο του μουρλοαμερικάνου του Akhenaten δηλαδή των Judas Iscariot.Το καλό είναι ότι δεν παίζουν άσχημα, από την άλλη πάλι, το εν λόγω υλικό δεν παρουσιάζει και καμία τεράστια δυσκολία στον εκτελεστικό/συνθετικό τομέα, για την ακρίβεια έχει να κάνει περισσότερο με την ψυχή και το πάθος με το οποίο κανείς θα το αποδώσει. Το συγκεκριμένο ύφος δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερες αλλαγές στο tempo και στις δυναμικές με αποτέλεσμα η έλλειψη των παραπάνω στοιχείων να γίνεται ακόμη περισσότερο εμφανής. Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και την ατυχή- από τη μεριά της εταιρείας- προσπάθεια σύνδεσης του ήχου τους με τους Arckanum έχουμε στα χέρια μας ένα δίσκο με ξεκάθαρες επιρροές, με έλλειψη έμπνευσης (μόνο λίγα καλά riffs εδώ και εκεί) καθώς και ενός σημείου αναφοράς γύρω από το οποίο θα έπρεπε να χτίσουν το προσωπικό τους ήχο. Έχουμε με δύο λόγια ένα ανέμπνευστο και βαρετό άλμπουμ στην ακρόαση του οποίου δεν βοηθά καθόλου και η μεγάλη διάρκεια των κομματιών. Ίσως βέβαια κάποιοι να τσιμπήσουν από το γεγονός της κυκλοφορίας του άλμπουμ σε περιορισμένη κασέτα (αρχικά) ή από τη περιορισμένη (στη συνέχεια) επανακυκλοφορία του σε limited digipack cd από τη Hammerheart Records ή από την a- la Bathory φωτογράφησή τους με σπαθιά μέσα στο δάσος. Είπαμε πάρα πολλά, όσα δηλαδή έχουν και αυτοί να διορθώσουν μήπως και στην επόμενη προσπάθειά τους καταφέρουν να βγάλουν ένα δίσκο της προκοπής. Η ζωή άλλωστε είναι γεμάτη δυσκολίες και αυτοί εδώ μόλις μπήκαν στα βάσανα όπως συνήθως λένε οι παππούδες στα παιδάκια ακριβώς μόλις γυρίσουν από τη πρώτη μέρα στη Πρώτη Δημοτικού.
4,5/10
Τάσος Δεληγιάννης
[email protected]
