Οι Sedate Illusion είναι ένα συγκρότημα από την Κέρκυρα και έχει στο ενεργητικό του ήδη έξι κυκλοφορίες και κινείται στον χώρο του progressive/experimental metal. Ξεκίνησε το 2004 σαν project που αποτελούταν μόνο από τον Βαγγέλη Κακαρούγκα όπου και ολοκλήρωσε τέσσερα άλμπουμ. Αυτά είναι τα “Illusions” (2004), “0545” (2010), “Illusory Sustenance” (2012) και το “What Remains” (2014). Το συγκρότημα, το 2015, πήρε ολοκληρωμένη μορφή κυκλοφόρησε το “Glass Delusion” (2016) και το “UnGod Me” (2020).
Για την έβδομη κυκλοφορία τους και ομώνυμο άλμπουμ τους, οι Sedate Illusion παίρνουν την απόφαση να το χωρίσουν σε δυο θεματικά EP, το “Time Is Not The End” που κυμαίνεται σε πιο «progressive» μονοπάτια με πιο αισιόδοξα και εύκολο-άκουστα τραγούδια, και το “Black Untold” που είναι πιο σκοτεινό και καταθλιπτικό και μεταφέρει μια μεγάλη αίσθηση μοναξιάς και φόβου να πεθάνεις ή να χαθείς στη χαοτική άβυσσο του άγχους και της αγωνίας, όπως μας αναφέρει και το Δελτίο Τύπου.
Στο σύνολο έχουμε δύο κομμάτια συνολικής διάρκειας σαράντα τεσσάρων λεπτών. Η διαφορά στην διάθεση των κομματιών των δυο EP είναι εμφανής αλλά δεν χρειαζόταν κατά την γνώμη μου να χωριστούν σε δυο διαφορετικές ενότητες και EP καθώς πιο πολύ μπερδεύουν τον ακροατή για το τι θα ακούσει/αγοράσει παρά τον διευκολύνουν. Τα πλήκτρα έχουν εμφανή θέση στις συνθέσεις και η δουλειά στις κιθάρες είναι πολύ προσεγμένη. Οι συνθέσεις είναι αξιοπρεπείς και πιστεύω ότι το “Stars” είναι σωστή επιλογή για single καθώς θεωρώ ότι είναι και η κορυφή του δίσκου μαζί με το σκοτεινό “Elevated”. Τα κομμάτια στο σύνολο τους έχουν καλή διακύμανση και σίγουρα βοηθούν στο εύκολο άκουσμα όλου του άλμπουμ.
Οι Sedate Illusion μας προσφέρουν μία αξιοπρεπή κυκλοφορία, ακούγοντας τον δίσκο δεν θα αλλάξει η ζωή σου αλλά και ούτε θα βαρεθείς και θα κοιτάξεις αλλού. Αξιοπρόσεκτο είναι πως όλες οι κυκλοφορίες του συγκροτήματος έχουν γίνει από τους ίδιους με αυτοχρηματοδότηση, δεν γνωρίζω αν αυτό έχει γίνει κατ’ επιλογή, αλλά αν όχι, τότε είναι κρίμα καθώς οι προοπτικές της μουσικής τους σίγουρα αξίζει κάτι παραπάνω.
6.5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
