AlbumsΚριτικές

The One Hundred – Chaos & Bliss (Fearless/Spinefarm)

Παντελώς άγνωστοι σε μένα οι Λονδρέζοι The One Hundred οι οποίοι έρχονται φέτος με το ντεμπούτο τους, να κάνουν κάτι το οποίο δεν έχει δοκιμαστεί και τόσο. Τουλάχιστον, προσωπικά δεν το έχω ακούσει ξανά. Αν κάποιος είχε την ευκαιρία να ρίξει μια αυτιά στο ντεμπούτο τους EP “Subculture”,τότε μάλλον έχει μια πρώτη εντύπωση για το τι θα ακούσει στο “Chaos & Bliss”.

Πολύ δύσκολο αυτό που προσπαθούν να κάνουν οι The One Hundred. Το να αναμίξεις metalcore με rap και electro hip/hop στοιχεία είναι κάτι που μάλλον θα ξενίσει τους πάντες. Η αλήθεια είναι ότι τα δυο ιδιώματα, heavy metal & rap, είχαν στο παρελθόν συνδυαστεί και η αλήθεια είναι ότι συνδυάζονται ακόμη, αλλά νομίζω ότι η διαφορετικότητα των δυο είναι τόσο μεγάλη, που δύσκολα κάποιος η κάποια μπάντα θα καταφέρει να τα συνδυάσει με απόλυτη επιτυχία.

Οι The One Hundred δεν αστειεύονται. Τα metalcore στοιχεία τους είναι τόσο δυνατά και ισχυρά, που απλά σε παίρνουν από το κεφάλι και σε κάνουν να κουνηθείς και να κάνεις headbanging στις groovες και στην αγριότητα των riffτων κομματιών. Επίσης ο τραγουδιστής της μπάντας, Jacob, δεν αστειεύεται, αφού τα metalcore screams του, σε κάνουν να σκέφτεσαι, πάντα με μια hip hop στάση…”Chill the fuck out dude”. Χωρίς αστεία, τα φωνητικά είναι όντως πολύ επιθετικά και ίσως από τα καλύτερα που έχω ακούσει στις metalcore στιγμές των The One Hundred.

Από εκεί και πέρα όμως, η ίσως έλλειψη εμπειρίας, κάνουν το “Chaos & Bliss” αρκετά άνισο και βαρετό από ένα σημείο και μετά. Ενώ τα metalcore στοιχεία και οι ιδέες του συγκροτήματος είναι αρκετά ενδιαφέρουσες, υπάρχουν ελάχιστα κομμάτια που θα κρατήσουν το ενδιαφέρον μου από την αρχή μέχρι το τέλος, αφού εκεί που η αδρεναλίνη έχει ανέβει επικίνδυνα και χτυπιέσαι μανιωδώς με τα riff, έρχονται τα rap και electro στοιχεία να ρίξουν τους ρυθμούς και την πώρωση, με αποτέλεσμα όλα τα κομμάτια να κάνουν μια μεγάλη κοιλιά σε κάθε περίπτωση.

Το μελωδικό “Blackjack” είναι το μόνο κομμάτι το οποίο μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε από την αρχή μέχρι το τέλος. Από εκεί και πέρα τα “Dreamcatcher”, “Disengange” και το αρκετά εμπορικό κα μελωδικό “Who We Are Now” είναι κάποιες από τις στιγμές που ξεχώρισα. Οι The One Hundred δείχνουν ότι έχουν όλα τα φόντα, το ταλέντο και την όρεξη να παρουσιάσουν κάτι πολύ καλύτερο στο μέλλον, αλλά προς το παρόν οι κοιλιές και η όχι τόσο καλή μίξη του ακραίου metalcore με τα rapκαι electroστοιχεία, με κάνουν να βλέπω το “Chaos & Bliss” με ένα μέτριο προς καλό κριτήριο. Μόνο για τους οπαδούς του metalcore και για αυτούς που είναι ανοικτοί σε πειραματισμούς.

6/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X