The Osiris Club – The Wine-Dark Sea (Indie Recordings)

Greek Rebels Advert Feb 2018_728x90 - 728|90|Greek Rebels Advert Feb 2018_728x90||https://www.facebook.com/GreekRebels/|bothRussian Circles 728×90 - 728|90|Russian Circles 728×90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both728 x90_rotting christ - 699|87|728 x90_rotting christ|||bothRoadHouse Diet_728x90 - 728|90|RoadHouse Diet_728x90||https://www.greekrebels.gr/roadhouse-diet-electric-devilry-mojoholic/|both728x90_Suicidal Angels - 728|91|728x90_Suicidal Angels|||bothBob-Katsionis_728x90 - 728|90|Bob-Katsionis_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothPowerwolf_728x90 - 728|90|Powerwolf_728x90|||both

20000

110

Δεύτερη κυκλοφορία για τους Λονδρέζους The Osiris Club με τον τίτλο “The Wine–Dark Sea”. Ωστόσο δεν θα έχουμε πολλά να γράψουμε για το συγκεκριμένο δίσκο, καθώς το είδος του δεν αφορά τη metal σκηνή, αλλά τον ψυχεδελικό prog-rock ήχο με κάποια στοιχεία post-punk.

Ο όλος δίσκος είναι εμπνευσμένος από comic books και horror fiction. Για παράδειγμα, το ‘Citadel of the Fly’ είναι εμπνευσμένο από τον φανταστικό occultist χαρακτήρα Gustav Strobl του comic του Mike Mignola ‘Hellboy’, ενώ το ‘A Winter’s Night on Sentinel Hill’ στο ‘Dunwich Horror’ του Lovecraft. Ο ήχος είναι κάπως θεατρικός, με στοιχεία, όπως αναφέρθηκε prog, psycho, post-punk, αλλά και κάποια πρωτο-gothic, αν θα μπορούσαμε να το εκφράσουμε κατά αυτόν τον τρόπο. Κάπως υποτονικές οι εννέα συνθέσεις του δίσκου, που παραπέμπουν σε ακούσματα προηγούμενων δεκαετιών, αν και υπάρχουν και κάποια έντονα ξεσπάσματα. Για παράδειγμα, το ‘With The Giants’ έχει κάποιος πιο ανεβασμένο τόνο, αλλά και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό για να κρατήσει την προσοχή του ακροατή, τουλάχιστον όχι εκείνου που τα ακούσματα του είναι πιο μεταλλικά.

Χαρακτηριστικό κομμάτι της δεύτερης δουλειάς της μπάντας που συνοψίζει όλα τα παραπάνω είναι το ‘A Winters Night On Sentinal Hill’ που κλείνει το δίσκο, με αρκετά horror και psychoστοιχεία, που δημιουργεί μία παράξενη ατμόσφαιρα. Πέρα από εκεί δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο στον συγκεκριμένο δίσκο που αξίζει να αναφερθεί. Το μεγαλύτερο συν του δίσκου είναι πάντως το artwork.

3/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]

Θέλω να το μοιραστώ: