Ανταποκρίσεις

The Vision Bleak, Caelestia

The Vision Bleak, Caelestia

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014, Κύτταρο, Αθήνα

Μου φαίνεται πολύ περίεργο που χρειάστηκαν 10 χρόνια παρουσίας και 5 άλμπουμ για να μπορέσουμε να απολαύσουμε ζωντανά τους The Vision Bleak, καθώς πρόκειται για μπάντα που έχει ενσωματώσει στη μουσική της πολλά στοιχεία αγαπητά στο Ελληνικό κοινό και κατά κοινή ομολογία δίνουν καταπληκτικές συναυλίες. «Κάλιο αργά, παρά ποτέ» σκέφτηκα, όταν ανακοινώθηκε πριν λίγους μήνες η  εμφάνισή τους στο ιστορικό Κύτταρο. H πρόσφατη κυκλοφορία του εκπληκτικού “Witching Hour” μεγάλωσε την ανυπομονησία αλλά και τις προσδοκίες μου για την πρώτη εμφάνιση των Γερμανών στη χώρα μας.

Η πολυπόθητη μέρα έφτασε λοιπόν και χωρίς να χάσω χρόνο έφτασα στο χώρο της συναυλίας κατά τις 20.30. Απογοητεύτηκα από την αρχική προσέλευση του κόσμου καθώς δεν είχαν μαζευτεί πάνω από 40-50 άτομα λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει το live.

Πρώτη μπάντα της βραδιάς οι “δικοί μας” Caelestia (πρώην Me and Myself). Κινούμενοι στο ύφος Lacuna Coil meets Melodic Death που μας έχουν συνηθίσει, έπαιξαν εκτός από τα γνωστά τους κομμάτια, υλικό από τον επερχόμενο δίσκο τους ,με τα τελευταία να με εντυπωσιάζουν περισσότερο. Σε γενικές γραμμές η μπάντα δεν βρέθηκε στην καλύτερη βραδιά της. Η μπάντα παρουσιάστηκε κάπως μουδιασμένη, χωρίς κίνηση πάνω στη σκηνή και με τον μπασίστα να αναλαμβάνει την επικοινωνία με το κοινό καθώς η τραγουδίστριά τους φαινόταν αρκετά αγχωμένη κατά τη διάρκεια του σετ, ενώ τους αδίκησε αρκετά ο σχετικά μέτριος ήχος που είχαν. Ένα σημείο που με ενόχλησε κατά την εκτέλεση ενός νέου τραγουδιού τους (“The Grand Sublimation” αν δεν κάνω λάθος) στο οποίο έχουν συνεργαστεί με τον τραγουδιστή των Soilwork, Björn  Strid, του οποίου τα φωνητικά μέρη ακούστηκαν σε playback. Πιστεύω πως ήταν λάθος αυτή η κίνηση, σε τέτοιες περιπτώσεις καλύτερα να φέρεις κάποιον guest ή να μην το παίξεις καθόλου. Βέβαια παρόλα αυτά, η μπάντα κατάφερε να ζεστάνει τον κόσμο και να εισπράξει ένα ζεστό χειροκρότημα με τη λήξη του set.

Setlist: My Creations, Our Everyday Agony, Last Wish, I Wonder How Far, Shot, Mi Ultima Vida, Silent Despair, Lake of Decay, The Grand Sublimation, Blessing of Tragedy, Secret Rite

Μετά από μικρή αναμονή, και με την προσέλευση του κοινού να έχει αυξηθεί αλλά δυστυχώς να μην υπερβαίνει τα 120-130 άτομα, τα φώτα σβήνουν και από τα ηχεία ακούγεται το intro “Witching Hour”.  Οι Γερμανοί ξεκινούν το ταξίδι μας στο γοτθικό σκοτάδι, ξεκινώντας με το δυναμικό “Hexenmeister” και είναι φανερό πως βρίσκονται σε μεγάλα κέφια. Με σύμμαχο τον πολύ καλό ήχο, και με μια πιο in-your-face προσέγγιση των τραγουδιών τους (αφού τα προηχογραφημένα ορχηστρικά σημεία ήταν διακριτικά παρόντα), και με τον Tobias να αστειεύεται σχετικά με το πρόσφατό του διαζύγιο από τα μακριά του μαλλιά, συνεχίζουν το σφυροκόπημα με τα “Carpathia” και “The Black Pharaoh”. O Tobias δηλώνει “είναι ώρα να χορέψουμε” με το “Night of the Living Dead” από το ντεμπούτο τους “The Deathship Has a New Captain”, ο οποίο προκαλεί παραλήρημα στους λίγους αλλά ιδιαίτερα φωνακλάδες παρευρισκόμενους. Το “Cannibal Witch” που ακολουθεί ξεκινά αργόσυρτα, αλλά στο τέλος αγγίζει το thrash, και ένα μικρό mosh pit σχηματίζεται μπροστά στη σκηνή. Το παλιό “Descend into Maelstrom” δίνει τη θέση του στο φοβερό και τρομερό “The Wood Hag” με το moshing να κάνει ξανά την εμφάνισή του, ενώ τη σκυτάλη παίρνει το “Kutulu!”,  με την ιαχή “Ia! Ia! Kutulu Fhtagn! Ia! R’lyeh Kutulu Fhtagn” να δονεί την ατμόσφαιρα, φόρος τιμής στους Ancient Ones. Βουτιά στο παρελθόν ξανά με τα “Wolfmoon” και “The Grand Devilry”, και επιστροφή στο πρόσφατο “Witching Hour” με το επικό “The Blocksberg Rite”. Ολιγόλεπτη αποχώρηση και επιστροφή στη σκηνή υπό τις ιαχές του εκστασιασμένου κοινού με το φοβερό και τρομερό “Deathship Symphony” και κλείσιμο με το “Lone Night Rider” μετά από απαίτηση του κοινού.

Η απόδοση της μπάντας ήταν αψεγάδιαστη και το setlist δεν απογοήτευσε κανέναν, παρά το ότι βασίστηκε στο πρώτο και το τελευταίο τους άλμπουμ. Ο κόσμος ήταν λίγος και εκλεκτός, με τη δυναμική παρουσία του να δημιουργεί μια ιδανική ατμόσφαιρα. Το χαμόγελο ήταν μόνιμο στα χείλη του Tobias ενώ ακόμα και ο κάπως ψυχρός Markus “αναγκάστηκε” να χαμογελάσει από τις αντιδράσεις του κοινού.

Η παρθενική εμφάνιση των The Vision Bleak στην χώρα μας ήταν μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία τόσο για τους παρευρισκόμενους όσο και για το συγκρότημα. Δεν θα γκρινιάξω για την χαμηλή προσέλευση (αν και το θέλω πολύ) γιατί θα γίνω γραφικός. Είναι κρίμα πάντως που ο κόσμος δεν τίμησε όπως άξιζε μια τόσο ποιοτική μπάντα. Ελπίζω πως η υποδοχή που τους κάναμε θα τους ξαναφέρει στα μέρη μας και πως αυτή τη φορά θα είμαστε περισσότεροι

Setlist: Witching Hour (intro), Hexenmeister, Carpathia, The Black Pharaoh, Night Of The Living Dead, Cannibal Witch, Descend Into Maelstrom, The Wood Hag, Kutulu!, Wolfmoon, The Grand Devilry, The Blocksberg Rite, Encore: Deathship Symphony, Lone Night Rider

Νίκος Κεφαλίδης

[email protected]

 

Greekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X