Η χρονιά του 2022 κλείνει θεαματικά από ότι φαίνεται και για κάτι τέτοιο ευθύνονται οι The Wring, τους οποίους και δεν γνώριζα μέχρι την ώρα που άκουσα το “Spectra”, το οποίο επαναφέρει τους Καναδούς progsters στην ενεργό δισκογραφία, έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του “Project Cipher”. Για όσους από εσάς δεν γνωρίζανε το τι εστί The Wring, βάλτε κάτω τις επιρροές που διακρίνονται στις συνθέσεις. Αν τα ονόματα των Rush, King Crimson, Dream Theater, Opeth, Porcupine Tree σας λένε κάτι και «πίνετε νερό» στο όνομα τους, τότε αυτή η κυκλοφορία είναι για εσάς.
Πίσω από τον καλοστημένο μηχανισμό των The Wring στέκει ο κιθαρίστας Don Dewulf, ο οποίος στήνει μια all-star band σε κάθε του κυκλοφορία. Εν αντιθέσει με το “Project Cipher”, παρελθόν αποτελούν οι Marc Bonilla (Glenn Hughes, Keith Emerson Band) στα φωνητικά, Bryan Beller (Joe Satriani, Steve Vai, The Aristocrats, Dethklok) στο μπάσο και Thomas Lang (Robert Fripp, Peter Gabriel, Robbie Williams) στα τύμπανα, την θέση των οποίων έρχονται να πάρουν οι Chandler Mogel (Outloud, Talon, Theater Of The Absurd) στα φωνητικά, Reggie Hache στο μπάσο και τα πλήκτρα, ο Marco Minnemann (The Aristocrats, The Sea Within, ex-Necrophagist) στα τύμπανα και ο νεοεισελθείς (σ.σ.: αν δεν κάνω λάθος) Isamu McGregor (Solo, Virgil Donati, Tony Moreno) στα πλήκτρα.
Όπως ανέφερα παραπάνω, εδώ είναι η χαρά του κάθε progster, με όλη του την σημασία, μιας και ο δίσκος μουσικά παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία. Μπορείς λοιπόν να ακούσεις από classic rock, hard rock, prog metal και jazz μέχρι αυτό τον ‘70s χαρακτηριστικό King Crimson ήχο. Στο σύνολο τους τα κομμάτια έχουν μια αρκετά ωραία ροή, αν και στην promo κόπια που μας απεστάλη, κάποια κομμάτια έχουν κάποια δευτερόλεπτα περισσότερα από ότι πρέπει σε ουρά, ίσα ίσα για να φτάσουμε τα σαράντα λεπτά σε διάρκεια. Τολμώ να πω ότι με παραξένεψε αρκετά.
Σίγουρα είναι μια εξαιρετική κυκλοφορία που αξίζει την προσοχή σας και σίγουρα οι λάτρεις του ηχοχρώματος, είμαι σίγουρος πως θα την αποθεώσουν.
8,5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
