Υπό μια οπτική, η έννοια του θανάτου κρύβει ομορφιά και αστείρευτη έμπνευση.Αλήθεια, είναι αναρίθμητα τα έργα που έχουν εμπνευστεί από αυτόν, καθώς το άγνωστο που κρύβει συνεχίζει και θα συνεχίζει να γοητεύει. Σε αυτό φαίνεται πως συμφωνούν και οι Then Comes Silence.
To post-punk/gothic σχήμα από τη Σουηδία, έπειτα από κάποιες αλλαγές, προκλήσεις και δυσκολίες που κλήθηκε να ξεπεράσει, κυκλοφορεί το πέμπτο full length του με τίτλο “Machine”. Αυτή ακριβώςη εξέλιξη και ωριμότητα αποτυπώνεται μέσω του νέου τους album, το οποίο, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, δεν ήθελαν να είναι ένα ακόμη αναμάσημα του παρελθόντος.
Με το “Machine”, οι Then Comes Silence διατηρούν έναν old-school αέρα, τον οποίο εκσυγχρονίζουν και προσαρμόζουν στα μέτρα τους. Οι παγωμένες μελωδίες και πλήκτρα απλώνουν ένα μελαγχολικό σκοτάδι. Φυσικά, δε θα μπορούσε να λείπει η ευρεία χρήση του μπάσου και τα beatsπου συνθέτουν ένα μουντό και κατηφές τοπίο. Όλο αυτό το σύνολο συμπληρώνεται από γυναικεία φωνητικά σε αρκετά τραγούδια, τα οποία προσθέτουν μια ακόμη πιο μυστηριώδη, μα και μαγευτική νότα στη συνολική ατμόσφαιρα. Με την κατάλληλη ατμόσφαιρα, είναι πολύ εύκολο να παρασύρει το σώμα σε ένα ρυθμικό, ονειρικόχορό (εκτός κι αν είμαι πολύ ρομαντική…).
Κάτω από ένα ζοφερό πέπλο, ξετυλίγεται δυναμισμός και θέληση για δημιουργία. Μπορεί με το “Machine” οι Then Comes Silence να μην κυκλοφορούν κάτι πρωτοπόρο που δεν έχει ξανακουστεί στη gothicσκηνή, ωστόσο αυτό που μας παραδίδουν φαίνεται πόσο πόνο, σκληρή δουλειά, αλλά και ελπίδα χρειάστηκε. Ούτως ή άλλως, δε χρειάζεται κάθε κυκλοφορία να ανακαλύπτει τον τροχό, αρκεί να επικοινωνεί με επιτυχία το συναίσθημα και το όραμα του καλλιτέχνη, κάτι το οποίο το “Machine” σίγουρα κατάφερε.
7/10
Τζούλια Τσαγκάρη
jtsagari@yahoo.com
