Οι Φινλανδοί δημιουργήθηκαν το 2008, παίζουν heavy/thrash metal και αυτό είναι το δεύτερο full-length τους. Ας περάσουμε κατευθείαν στο ψητό, καθώς αυτή η κυκλοφορία κυριολεκτικά βασάνισε τα αυτιά μου. Ναι συγγνώμη, αλλά εξαντλώντας κάθε αυστηρότητα που διέθετα, δε μπόρεσα να βρω κάτι καλύτερο για να περιγράψω αυτό που άκουσα.
Ρε μόρτηδες. Ρε τσογλάνια. Τι φωνητικά είναι αυτά αν έχετε το Θεό σας; Ειλικρινά το λέω, πιστεύω πως δεν έχω ακούσει χειρότερα φωνητικά σε δίσκο του είδους, τουλάχιστον το τελευταίο αρκετά μεγάλο διάστημα, ίσως ακόμα και γενικά. Μιλάμε για τη φωνή-επιτομή του «κατακρεουργώ όλο το υλικό της μπάντας μου». Ως εκ τούτου λοιπόν, δεν είμαι σε θέση να πιάσω ακριβώς αυτό που παίζει η μπάντα, όσον αφορά το συνθετικό κομμάτι.
Από τα λίγα ωστόσο που κατάλαβα, κιθαριστικά κινούνται πιο πολύ σε αμερικάνικο ύφος, χωρίς ωστόσο να έχουν την τεχνική άλλων σχημάτων του heavy/thrash χώρου, όπως είναι για παράδειγμα οι Forbidden ή οι Death Angel. Εκεί γενικά είναι πολύ φανερό ότι χρειάζεται πολλή δουλειά, καθώς οι δομές και το riffing είναι τα ίδια χιλιοειπωμένα πράγματα που μας έχει συνηθίσει το είδος τα τελευταία αρκετά χρόνια. Αν πάρουμε λοιπόν τα απαράδεκτα φωνητικά και τα ανακυκλωμένα θέματα, έχουμε την απόλυτη καταστροφή για δίσκο.
Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να πω για αυτούς μπας και σωθεί η κατάσταση, παρά μόνο δυο πράγματα. Ο τραγουδιστής τους πρέπει να δουλέψει σε τρομερό βαθμό και αν δεν βελτιωθεί, να πάρει πόδι και όλα τα μέλη θα πρέπει να πάρουν τη διαδικασία της σύνθεσης σοβαρά. Να ακούσουν νέα μουσική και να αρχίσουν να συνθέτουν προσπαθώντας να κάνουν κάτι δικό τους και όχι απλά να ανακυκλώνουν τις αγαπημένες τους μπάντες.
Εάν αυτά γίνουν, ίσως να ακούσουμε κάτι καλύτερο από αυτούς. Μέχρι τότε όμως, πάω να ακούσω το “Twisted Into Form” μπας και ξεχάσω την ύπαρξη αυτού εδώ του…πράγματος.
3/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
