Το λες και κακό σημάδι το γεγονός ότι οι Suidakra έχουν να βγάλουν έναν νέο metal δίσκο από το 2016. Το τρισάθλιο “Cimbric Yarns” δεν το μετράω μιας και δεν μιλάμε για metal δίσκο ενώ και πέρσι το μόνο που μας πρόσφεραν ήταν το “Echoes Of Yore” που ήταν βασικά επανεκτελέσεις κλασικών κομματιών τους.
Τι μας προσφέρουν λοιπόν το 2020; Νέο υλικό; Όχι! το συγκρότημα επανακυκλοφορεί το ντεμπούτο του “Lupine Essence” το οποίο μας έρχεται από το μακρινό 1997. Στα πρώτα βήματά του το συγκρότημα έπαιξε ένα αρκετό παράξενο κράμα από black metal με folk επιρροές αλλά και κάποιες gothic αναφορές (κυρίως λόγο των καθαρών φωνητικών). Για την ιστορία, το album είχε κοπεί τότε σε 2000 κομμάτια, είχε επανεκδοθεί μόλις μια φορά και σε γενικές γραμμές είναι μια δυσεύρετη κυκλοφορία. Μπορεί να μην είναι το καλύτερο album τους αλλά σίγουρα έθεσε τις βάσεις για την μετέπειτα πορεία τους.
Τι επιπλέον έχουμε εδώ; Καταρχάς το album έχει γίνει remaster από τον ίδιο τον Arkadius και όντως έχει πέσει αρκετή δουλειά σε αυτόν τον τομέα αν και καταλαβαίνω ότι μπορεί κάποιος να προτιμά την αυθεντική βαβούρα (απόλυτα σεβαστό). Έχουμε νέο εξώφυλλο το οποίο όμως μπορεί κάποιος να πει ότι είναι μια απλή εναλλαγή του πρωτοτύπου. Υπάρχουν επίσης επιπλέον τραγούδια εδώ. Τα “Banshee”, “Havoc” και “Warpipes Call Me” εκτός από την αυθεντική τους εκτέλεση μπορεί κάποιος να τα ακούσει εδώ και σαν επανεκτελέσεις μέσα από το “Echoes Of Yore”. Επίσης τα “Sheltering Dreams” και “…And A Minstrel Left The Mourning Valley” υπάρχουν και σαν εκδόσεις του 2020 ενώ τέλος το “Heresy” υπάρχει και αυτό σε επανεκτέλεση από μια συλλογή που είχε βγει το 2007.
Όπως λοιπόν και με το “Echoes Of Yore”, έτσι και εδώ έπεσε αρκετή δουλειά. Αν δεν έχετε την αρχική έκδοση του “Lupine Essence”, αυτή είναι μια εξαιρετική περίπτωση αγοράς. Η ερώτηση μου όμως παραμένει: νέο υλικό θα ακούσουμε ποτέ;
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
