Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Γαλλία. Απόβαση. Εύκολα αυτές οι λέξεις, μπορούν να σε παρασύρουν σε ζοφερές εικόνες ανθρώπων, με βιώματα έξω από την καθημερινή μας πραγματικότητα. Τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα. Ο πόλεμος είναι κάτι που σίγουρα σε αλλάζει. Ειδικά, όταν τότε οι στρατιώτες μπορούσαν να περνούν ατέλειωτα χρονικά διαστήματα μέσα σε παραπήγματα ή χαρακώματα.
Εκεί που η πλειοψηφία των ήχων, είχε άμεση σχέση με τον θάνατο. Υγρασία, βρωμιά, χώμα, σφαίρες και αίμα. Ένας συνδυασμός πραγματικά ικανός, να αρρωσταίνει την ανθρώπινη ψυχή. Trenches είναι τα χαρακώματα φίλοι μου, και trenchwar ο πόλεμος χαρακωμάτων. Η κάθε πλευρά με τους στρατιώτες της, στα όρια της ψυχικής κατάρρευσης. Εκεί που περιμένεις αγχωμένος, πότε θα έρθει η δική σου σειρά, να αντικρίσεις το πέπλο του θανάτου.
Αυτό είναι το σκηνικό που έδωσε το όνομά του στη νέα αυτή μπάντα που θα δούμε εδώ. Trenchwar λοιπόν, από τη γειτονική χώρα προς ανατολάς, Τουρκία. Και πιο συγκεκριμένα, από Άγκυρα. Ο ηθικός αυτουργός της δημιουργίας της, ονομάζεται Tolga Otabatmaz. Μπασίστας και κιθαρίστας των Forgotten (ανάλογα τις περιστάσεις). Ως παλιός γνωστός στην Sleaszy Rider, είπε να μαζέψει αξιόλογους ανθρώπους, να τον συνοδεύσουν στην thrash metal ιδέα, που είχε. Ο Deniz Durdag μόνο, έχει αναλάβει ρυθμική κιθάρα, mixing και mastering στο ντεμπούτο LP τους.
Ο τίτλος του; Οι υπαίτιοι των πολέμων στο παρελθόν, καθώς και οι υπαίτιοι διασποράς πανικού και διχασμού στις μέρες μας. “Criminal Organizations”, με ό,τι άλλο έπεται πίσω από ένα τέτοιο τίτλο. Στα φωνητικά έχουμε έναν συμπαίχτη του Tolga από τους Forgotten, με όνομα Harun Altun. Είδος φωνητικών; Παραπέμπουν σε death metal. Κάτι μεταξύ Sodom και Nightfall. Στην lead κιθάρα βρίσκεται ο Daghan Erdogan. Φέρνει solo thrash μουσικής ως επί το πλείστον, χωρίς όμως πολλή ανατριχίλα. Στα τύμπανα ο Serdar Kara δείχνει πως έχει δυνατότητες αλλά δεν τις αξιοποιεί στο έπακρο, εντός του LP. Οι ρυθμοί του θα μπορούσαν να έχουν παραπάνω φαντασία.
Το “Criminal Organizations” δείχνει στιχουργικά, γραφιστικά αλλά και μουσικά, ένα thrash metal σύνολο με death φωνητικά. Θα σας φέρει εύκολα στο νου Exodus, Testament και Sodom. Είναι ένα μέτριο album θα έλεγα, που όμως αν κάποιος έχει την οικονομική δυνατότητα μπορεί να του παραχωρήσει μια θέση στη δισκοθήκη του, χωρίς να το μετανιώσει. Αυτό που άκουσα, είναι πως πρόκειται για μια μπάντα με πολλές δυνατότητες, όμως θα πρέπει να δώσει λίγο παραπάνω ενδιαφέρον στις μουσικές γραμμές της. Υπάρχει χώρος να αναδειχθεί λίγο παραπάνω η ρυθμική κιθάρα. Η παραγωγή έχει αρκετά βήματα προς το να είναι καλή, σε σύγκριση με όλες αυτές τις υπερπαραγωγές που κυκλοφορούν. Δεν θα την έλεγε κανείς κακή. Μέτρια προς καλή, ταιριάζει καλύτερα στην περιγραφή της.
Το εξώφυλλο παραπέμπει σε κρυφές καταστάσεις οικονομικής και κοινωνικής χειραγώγησης από πλούσιες ομάδες ανθρώπων. Ομάδες που πλέον δεν ντρέπονται καν να εμπαίζουν τον κόσμο, παρουσιάζοντας την ύπαρξή τους μέσω των media. Η πρόταση θεωρίες συνομωσίας έχει κατασκευαστεί για να γίνεται καλύτερα το διαίρει και βασίλευε. Οι “Trenchwar” μεταφέρουν αυτή την αγριότητα και ευκολία, με την οποία ένας βοσκός κατευθύνει το κοπάδι του προς σφαγή. Για όποιο πρόβατο μείνει απέξω, υπάρχει και ο λύκος. Τίτλος και artwork υπέρτατα. Ανυπομονώ να τους ακούσω ξανά με ποιοτικότερα δεδομένα. Μπορούν.
6/10
Σπύρος Γρηγορίου
[email protected]
