Core από την Ισλανδία; Εντάξει αυτό δεν το περίμενα να πέσει στα χέρια μου αλλά μάλλον ισχύει το ρητό “όσο ζεις μαθαίνεις”. Και έτσι λοιπόν αποφάσισα να ακούσω το “Sermon” σε μια λάθος στιγμή μιας και η ηλιόλουστη μέρα δεν μου επέτρεψε να μπω στο κατάλληλο κλίμα. Λίγες μέρες αργότερα όμως με τον ουρανό σκοτεινό και έτοιμο να κατεβάσει τα πάντα εκτός από λεφτά επιχείρησα μια εκ νέου ακρόαση…
Οι Une Misere είναι ένα σχετικά νέο συγκρότημα το οποίο όμως έχει πετύχει αρκετά πράγματα. Μπορεί να έχουν έτος ίδρυσης μόλις το 2016 από τότε όμως έχουν καταφέρει να κερδίσουν το 2017 Iceland’s WACKEN’s metal battle αλλά και να παίξουν στο Roadburn το 2018. Όλα αυτά πριν κυκλοφορήσουν καν το ντεμπούτο τους φέτος! Το λες και κατόρθωμα αυτό.
Το “Sermon” λοιπόν μπορεί να είναι κατά βάση ένα hardcore album όμως είναι υπερβολικά σκοτεινό για να ταξινομηθεί απλά ως core. Για την ακρίβεια μόλις 2-3 κομμάτια είναι αμιγώς hardcore. Τα υπόλοιπα είναι πολύ πιο βαριά και ασήκωτα με ελάχιστες δόσεις μελωδίας που κάνουν την ακρόαση ακόμα πιο επώδυνη με κάποιον παράξενο τρόπο. Σίγουρα ένα άλμπουμ που δεν είναι για όλες τις μέρες του χρόνου.
Στιχουργικά μιλώντας και μόνο βλέποντας τίτλους τραγουδιών όπως “Overlooked / Disregarded” ή “Failures” (από τα καλύτερα του άλμπουμ) κάποιος μπορεί να καταλάβει πως το συγκρότημα δεν διακατέχεται από θετικά συναισθήματα. Όλα αυτά έρχονται και κουμπώνουν με το πανέμορφο εξώφυλλο του Niklas Sundin (Dark Tranquility).
Κλείνοντας τολμώ να πω ότι το συγκεκριμένο ντεμπούτο κατά την άποψη μου είναι δεδομένα μέσα στα καλύτερα άλμπουμ του χώρου και αυτό μόνο ελπίδα (οξύμωρο ε;) μας προσφέρει για το μέλλον το συγκροτήματος.
8,0 / 10
Μιχάλης Νταλάκος
